Op een zonnige zomerse zaterdagmiddag mochten wij aantreden tegen het grote HSG. Er zijn tijden geweest waarin dit voor een modale clubschaker als ik een verschrikking moet zijn geweest. Of je nou op bord 1 of bord 10 speelde, je had altijd de kans iemand van het kaliber Giri, van Wely, Smeets, l’Ami, Nikolic, Seirawan, Stellwagen, Chuchelov en zelfs eenmaal Carlsen aan de overzijde van het bord te treffen, hetgeen doorgaans garant stond voor een korte en pijnlijke middag.
Het was dus jarenlang nullenvangen geblazen tegen Hilversum. In 2010 bijvoorbeeld waren het een schamele drie halve puntjes die het eerste van Caïssa Amsterdam in de ontmoeting met HSG bij elkaar wist te sprokkelen.
Caissa 5 is het lange-afstandsteam van Caissa dit jaar. Onze tegenstanders komen o.a. uit Leeuwarden, Heerenveen, Deventer, Almelo en Emmen. Zaterdag 8 maart vertrokken we in alle vroegte naar Emmen. De missie was duidelijk: winnen. Dat waren we aan onze ratingstand verplicht, maar ja een paardje kan raar springen.
Gisteren speelde ik een spektaculaire partij tegen Piet van der Weide. Deze partij vond ik persoonlijk nog leuker dan die partij tegen Paul Schipper.