"TSJONGEJONGEJONGEJONGEJONGEJONGE". Dat waren de exacte woorden van een meewarig het hoofd schuddende Jack Blanchard direct na afloop van mijn partij in de match Caissa II - Laurierboom Gambiet 1. Hij had op bord 2 gedwongen de hele middag mijn bizarre partij tegen Mark Kremer moeten aanschouwen. Gelukkig beschermde zijn zonnebril hem tegen al teveel hoornvlies schade, want het was een volslagen losgeslagen zooitje op bord 3 tegen Laurierboom Gambiet, met twee torens tegen 4 lichte stukken, een hoop pionnen, sterke paarden die zwak werden en zwakke die sterk werden en nog veel meer geneuzel. Laurierboom kon kampioen worden als ze wonnen van Caissa II. Zukertort Amstelveen II was de andere kanshebber met 1 matchpunt minder. Mijn seizoen was tot nu toe het meest dramatische ooit: zes nullen en met 1 1/2 uit acht was stoppen met schaken dichterbij dan ooit.