Ons team is dit jaar op een plaats gewijzigd: de net lid geworden Sloveense Barabara Spendal speelt in plaats van Bert Bödicker, die helaas niet meer vast extern kan spelen. Dat maakt ons een internationaal team, mede doordat de Fransman Jean-Louis Prevot ook nog meespeelt. De communicatie per mail gaat doe ik dus in het Engels, wat me niet door iedereen in dank wordt afgenomen. Maar daarover in een later verslag wellicht meer.

Daar waar ons team op elo was opgesteld, was het bij Zukertort wel anders. Hun sterkste speler Willem Moene (2161!) zat op bord 6. En dat is niet de eerste keer dat Willem op een veel lager bord zit dan je volgens zijn elo zou mogen verwachten. Ik begin zowaar te denken dat hij niet van verliezen houdt en het dus maar het zekere voor het onzekere neemt… En op bord 2 en 3 zaten spelers met een behoorlijk lage elo. Is dit het standaard team van Zukertort, of hadden ze veel invallers?

Ik heb niet veel kunnen zien van de partijen omdat ik het zelf zwaar te verduren had. maar de match bleef de hele tijd behoorlijk in evenwicht. Ik kreeg nog wel mee dat Lodewijk al vrij snel remise had. Toen ik klaar was (en verloren had), stond het 3½ – 2½ voor ons, en waren nog twee borden bezig. Jurgen Stiger had het zwaar tegen Dirk Goes, en Barbara Spendal had een betere stelling tegen Ridens Bolhuis. Maar het was zo’n stelling die nog wel alle kanten op kon gaan. En met voor iedereen nog maar een of twee minuten op de klok was dit dus erg spannend.

Jurgen verloor helaas, maar Barbara hield haar hoofd koel (ze bleef ook onverstoord noteren met nog minder dan een minuut op de klok), en sleepte de vis op het droge. Dat is nog eens een mooi debuut!

Het verslag van Zukertort-Amstelveen staat ook online.