Rob was een sterk schaker: Fidemeester, Jeugdkampioen van Nederland in 1970, tweemaal deelnemer aan het Nederlands Kampioenschap en Rob kwam jarenlang uit in de Meesterklasse (toen nog Hoofdklasse genoemd) voor Desisco Watergraafsmeer. In 2009, toen schaakvereniging Euwe zichzelf ophief, werd Rob lid van Caissa. Rob deed vaak mee aan de interne, was in de KNSB competitie een vaste waarde voor het 1e en de laatste seizoenen voor het 2e.
Behalve een serieus schaker was Rob ook een echte liefhebber van het spel. Rob hield van vluggeren met vrienden, hij analyseerde zijn partijen en deelde deze per email en was ook zeer geïnteresseerd in partijen van anderen. Ook speelde Rob nog een paar jaar in de Belgische competitie voor Jean Jaurès in een team waar ook andere Caissanen voor uitkwamen.
Zelf zal ik de autoritten met Rob en zijn belangstellende emails enorm gaan missen.
Wij wensen Rena en Alexander, de kinderen van Rob, veel sterkte bij het verwerken van dit tweede verlies in korte tijd.
De afscheidsplechtigheid is vrijdag 30 september om 11.15u op de Nieuwe Oosterbegraafplaats, Kruislaan 126 te Amsterdam.
Arno Bezemer
Toen ik een aantal jaren geleden lid werd van Caissa was Rob een van degenen die er voor zorgden dat ik me welkom voelde. Ik herken dan ook veel in jouw woorden Arno. Winst of verlies leek hem niet zo veel uit te maken, de week er op kwam hij naar je toe om de opening nog eens te bespreken. Want hij kende een paar interessante ideeën. Ik ontdekte dat hij ook als hij eens slecht speelde zijn partij gewoon naar een vriend mailde om te laten zien.
Van Messemaker kende ik 2 van zijn jeugdvrienden, Henk de Kleijnen en Wim Westerveld. Een jaar of 3 geleden heb ik een schaakdag bij mij thuis georganiseerd met z’n vieren. Heel gezellig waarbij ik hem een beetje heb leren kennen. Een beetje, want ik denk dat hij als mens redelijk gesloten was. Maar zeer plezierig in de omgang, waarschijnlijk ook door de rust die hij uitstraalde. Niet zichzelf op de voorgrond maar vooral geïnteresseerd. Zo zal ik me hem blijven herinneren.
Heel droevig dat inmiddels de 2e van het groepje van 4, na Henk de Kleijnen, er niet meer is.
Veel sterkte aan zijn familie en iedereen die hem nabij was.