Na de wedstrijd gingen we vaak uit eten met de club ergens in Oost of bij pizzeria Da Vinci op de Rozengracht in de Jordaan. Warme herinneringen draag ik mee aan deze tijd. Ze noemden mij de mascotte van het team. Het moet ook vast wel wat bijzonder zijn geweest, dat jonge meisje dat altijd rondliep tussen al die schakende, toen ook nog rokende, mannen in obscure zaaltjes. Ik hielp wat bij de bar, zette stukken op voor de partijen, haalde glazen op, leegde de asbakken en las stripboeken onder de tafels uitkijkend op al die benen en schoenen.
Toen ik onlangs geïnteresseerd op de website van Caissa keek, op zoek naar goede herinneringen zag ik tot mijn groeiende verbazing dat jaarlijks de Petersma trofee wordt uitgereikt binnen jullie club. Wat een prachtig eerbetoon. Het doet mij deugd dit te lezen en vraag me af sinds wanneer deze trofee bestaat.
Vandaag, 8 april 2021 vier ik in gedachte de 81e geboortedag van mijn vader en dat vond ik een mooi moment om contact met Caissa op te nemen om mijn jeugdherinneringen met jullie te delen.
Dag Eva, wat mooi dat je hier reageert. Helaas was ik in die tijd nog geen lid van Caïssa, en ik heb jou en Errit nooit mogen meemaken.
Wat betreft je vraag, er staat kort iets over de trofee op http://www.caissa-amsterdam.nl/archief/de-geschiedenis-van-caissa/.
En misschien dat er meer staat in een van onze clubbladen, te vinden via http://www.caissa-amsterdam.nl/archief/caissanieuws/.
Tot slot, een van onze oudgedienden (ik denk hier aan Willem Grünbauer) zal vast meer informatie hebben over Errit en de trofee.
Wat een mooie herinnering, Eva. De Errit Petersmatrofee wordt jaarlijks uitgereikt aan de Caissaan die dat seizoen in de externe competitie de meeste punten heeft gescoord. De ironie wil dat de trofee in seizoen 2019/2020 voor het eerst in haar bestaan geen winnaar kende omdat de externe competitie werd onderbroken vanwege Covid.
In Caissa nr 443 van vorig jaar april staat op pagina 18 een foto van de 2e prijs die ik ooit in 1957 haalde in het Jeugdschaak Noord-Holland, ergens in Wormerveer of Krommenie. Ik weet nog dat het ging om een poule van vier. De anderen waren Wim Mazee, Errit Petersma en als het geheugen goed spreekt (zie pagina 5 van dat nummer) ook je oom, Eva, van wie ik de naam niet meer weet. Men sprak toen van de gebroeders Petersma. Errit ben ik later nog wel tegengekomen (hij werkte bij Boom?). Wie het toernooi in 1957 gewonnen heeft, weet ik niet ook meer: ik denk een van de gebroeders. En misschien heb jij die medaille wel ergens liggen.
Dag Eva,
Ik denk dat ik van alle Caissianen, zeker in de periode 1984-1997, het meest intensief contact heb gehad met Errit. De club, Gambit, daarna de Prins. Ook wel bij hem thuis op de Nassaukade. Zag een foto van je met man en zoon in Pieterburen. voor mijn gevoel ben je uiterlijk weinig veranderd. Wel grappig: roots Errit in het uiterste zuidwesten, jij nu in NO. Ik zou het leuk vinden om een keer bij te praten.