Uit naar Enschede
Waar is Roel?
door
Afgelopen zaterdag moest het tweede naar het verre Enschede. Aardig was dat deze uitwedstrijd ook een soort van massakamp was, omdat ook het eerste en het derde in Enschede tegen Max Euwe teams speelden.

We gingen met de trein, en we maakten gebruik van een zogenaamd groepsretour. Dat betekent dat iedereen zelf kan kiezen waarvandaan, welk station dus, hij vertrekt maar dat je wel een gemeenschappelijke eindbestemming hebt. Dus sommigen vertrokken van Centraal, anderen van Amstel, Rob en ik van Zuid en Paul vanuit Leiden. Eerder had ik met Roel afgesproken dat hij ook op Zuid zou zijn, maar vrijdag laat had Roel besloten vanaf Amstel te vertrekken.

Toen ik dit zo aan Rob Bödicker uitlegde ging deze zich ernstig zorgen maken. De heren kennen elkaar, en Rob heeft jarenlange teamcaptain ervaring met Roel in het vierde. Aangezien onze trein was uitgevallen vanwege een wisselstoring, wat achteraf een gelukkie bleek, gingen Rob en ik nog even een kopje koffie drinken, en we stelden onze captain Gertjan op de hoogte van onze vertraging. En we vroegen hem meteen ook maar of hij wist waar Roel was. Inderdaad u raadt het goed, Roel heeft geen mobiel.

Toen we de trein zo’n beetje in zouden stappen werd ik gebeld. Net te laat met opnemen belde ik snel terug en zowaar vonden we Roel nog, zodat hij toch nog meekon naar Enschede. Roel was inderdaad eerst naar Amstel getogen en had daar niemand gezien of gevonden. Was vervolgens Chopin gaan spelen op een piano aldaar, om de aandacht te trekken. Dat had helaas ook niets uitgehaald, en toe in paniek alsnog naar Zuid, waar hij via de informatiebalie nog contact met mij zocht. Want gelukkig had ie mijn nummer bij zich.

De treinreis verliep verder voorspoedig en we waren compleet en op tijd in de speelzaal. Ook hier uitstekend spelmateriaal voor alle vier de teams Bart.

We wonnen de wedstrijd overigens ruim. Rob speelde remise. Ron speelde als een doos en verloor, de rest won. Roel was als laatste aan het spelen. Toen Roel klaar was konden we terug naar de bewoonde wereld, maar waar was Roel eigenlijk? Alje had nog een plekje over in de auto, waar Roel dankbaar gebruik van had gemaakt. Dit verbaasde Rob dan weer niet.

Rob en ik hebben daarna nog heerlijk gegeten op de oude markt, alvorens de treinreis naar Amsterdam weer te maken. Ik kon nog net met de laatste metro thuiskomen…

Ach vooruit, mijn partij was wel OK

Abe Willemsma (TL)  Abe Willemsma (2076) - staging  De Jong, Jasper (2085), 2016.10.08

  1. Bart Stam

    Bart Stam zei op :

    Eind goed, al goed, Abe, en tevens een mooi reisverslag. Direct schoten mij de eerste dichtregels te binnen van het fraaie gedicht Textielstad van Willem Wilmink:

    “Het is het eindpunt van de trein,
    bijna geen mens hoeft er te zijn,
    bijna geen hond gaat zover mee:
    Enschede”

Reactie achterlaten