De volgende dag speelde ik de 4^de partij tegen mijn Amsterdamse mede-schaker Milo Cornelissen. Wij hebben in Amsterdam al heel vaak tegen elkaar gespeeld, vaak remise maar op het PK D in Amsterdam versloeg ik hem nog. Ik was wit en zoals ik had gepland kon ik er een schotse opening van maken.  De hele partij bleef ongeveer gelijk staan dus werd er remise aangeboden door Milo en ik nam het maar aan. De stelling zat echt op slot en ik had geen plan meer. Dus toen had ik een score van 1 ½ uit 4. Duimen naar beneden dus. Maar goed nog 5 partijen te gaan. In de pauze ging ik lekker voetballen.Gelukkig had mijn vader deze dag lekkere ham-kaas croissants gekocht, want de lunch daar bestond alleen maar uit van die ontzettend smerige zachte witte broodjes met jonge kaas. Afschuwelijk.

De volgende ronde speelde ik tegen Jaimy Luk en ik was zwart en Jaimy maakte er gesloten siciliaans van, dat ik niet echt goed ken. Ik won een stuk en in het eindspel was het 2 torens tegen 2 torens en ik had een loper meer en er waren 6 pionnen bij mij over en bij hem 7, maar toen ging ik weer op die vervloekte hhhhhhhhhhh-lijn mat. En daar baalde ik van want toen had ik nog steeds 1 ½ punt alleen nu uit al vijf.  Dat ging dus totaal niet de goede kant op.

In de pauze ging ik weer lekker voetballen.

De coaches van het Amsterdamse team 

De laatste ronde van de 2^e dag (de zesde ronde) speelde ik tegen Dennis v/d Bergh. Hij speelde een rare siciliaan, met meteen Lb5+. Ik Ld7 en hij ruilde toen af. We gingen door, maar voor mij was dit een beetje rare-onbekende partij. Enrico vond het ook een beetje raar. In ieder geval eindigde de partij in remise, want alles werd afgeruild en toen kwam er een eindspel met allebei 2 torens en een dame. Dus hij bood remise aan en ik nam dat aan. 2 uit 6, slecht dus. Toen ging ik weer naar huis en lekker pasta met zalm eten en toen vroeg naar bed.