Hoogmoed komt…
De voortekenen werden genegeerd
door
Het seizoen van C5 kabbelde dit jaar rustig voort. Tegen tegenstanders met een hogere rating verloren we. Tegen tegenstanders met een lagere rating wisten we te winnen. Na 6 ronden stonden we met 6 matchpunten mooi in het midden van het veld. Kees schreef na de vorige ronde dat we ons praktisch veilig hadden gespeeld. Zeker met de volgende tegenstander voor de boeg: het stijf onderaan staand Heerenveen. Wat kon ons nog gebeuren? Maar...

Hadden we de slechte voortekenen maar herkend. Ten eerste hadden we veel van onze matchpunten met een grote dosis geluk verkregen. De vorige ronde tegen Emmen kregen we de match- en bordpunten praktisch kado. En ook een eerdere overwinning hadden we vooral te danken aan een geweldige partij van invaller(!) Peter van der Werf. Zonder zijn partij hadden we nog twee matchpunten minder gehad, waarvan acte.

 

Ten tweede kregen we een vrijblijvend mailtje van onze captain, Angelo. Hij stuurde ons de bordvolgorde, maar als we zelf wat anders wilde, was dat ook prima. Dit in tegenstelling tot zijn mails uit de eerdere rondes, waarin we een opstelling ‘als directief’ ontvingen, inclusief een groot aantal eisen waaraan het team zich moest houden. Ten derde dachten we dat we het dit keer wel met twee invallers konden doen. Zo kon Jos wel met het eerste meedoen, geen enkel probleem!

De voortekenen werden genegeerd en de gevolgen waren desastreus: 3 1/2 – 4 1/2 verlies! Aan de invallers heeft het zeker niet gelegen. Jan van Banning en Kevin Smit speelde degelijke remises, waarbij Kevin zijn remise zelfs nog in de waagschaal legde om een winstpoging te ondernemen. Maar vervolgens ging het mis. Olaf liet in het late middenspel zijn loper insluiten en Wim stond al snel een kwaliteit achter. Beiden probeerden nog lang om remise te halen, maar anders dan tegen Emmen verloren we nu gewoon de potjes waarin we verloren stonden.

Alleen Kees wist te winnen, maar dan alleen reglementair. Heerenveen zal wellicht een protest indienen. Heel vervelend natuurlijk, voor iedereen en voor Kees in het bijzonder.

Dat betekende wel dat we nog 1 winstpartij nodig hadden om minimaal gelijk te spelen. Maar ook dat ging mis. Angelo dacht in een betere stelling nog een paar herhaalzetjes te kunnen doen. Dat deed hij echter zo enthousiast dat zijn tegenstander terecht remise kon claimen. Onze topscorer Rene speelde een degelijke partij, maar zonder echte mogelijkheid op winst. En dan tenslotte ondergetekende. In lichte tijdnood en tijdens een moment van zwakte in een iets betere stelling zonder raadpleging van de teamleider toch remise aangeboden. Hmm. Ik wacht de straftraining (of erger: de blik van Angelo) nu gedwee af.

 

Nou ja, er zit gelukkig wel 1 groot voordeel aan. De volgende twee wedstrijden doen er nog toe! We zullen nog een puntje moeten pakken. De volgende ronde wordt extra spannend omdat onze tegenstander (Almelo) bij winst kampioen is. Laat ik daarom ook zelf een extra bonus inzetten. Als we in Almelo winnen, zal ik iedereen uitleggen waarom veel plaatsnamen – met name in het Oosten – op ‘lo’ eindigen: Almelo, Borculo, Hengelo, etc. Iets wat iedereen altijd al wilde weten, maar nooit durfde te vragen!

 

Reactie achterlaten