Een goede voorbereiding is het halve werk. Zo had ik, als fanatieke teamleider, de opstelling al wekenlang tevoren rondgemaild. En sommige spelers begonnen op basis daarvan met hun voorbereidende werk. Zo had Michael Wunnink zich al helemaal uit de naad gewerkt om zijn witrepertoire tegen de top-4 spelers van Philidor Leeuwarden op te polijsten. Totdat….

Totdat de opstelling een week voor de wedstrijd veranderd werd om aan twee verzoeken te kunnen voldoen. Mariska de Mie wilde graag tegen IM Migchiel de Jong spelen, omdat zij in de running is voor een WIM-resultaat. En Eddie Scholl, de nummer 30 (!) van de lijst met top-40 Nederlandse schakers, wilde uit nostalgische overwegingen tegen IGM Hans Ree. En zo geschiedde. Maar door de verzoeken zou de oorspronkelijke opstelling sowieso veranderd moeten worden. En even leek het er daarom op dat Michael Wunnink in de nieuwe opstelling niet met wit aan bord 4, maar met zwart aan bord 7 zou spelen. En zo dreigden er dus uren en uren aan voorbereiding weggooide arbeid te zijn voor hem. Uiteindelijk kwam het toch nog allemaal goed, en speelde Michael toch met wit aan bord 4. En inderdaad bleek een goede voorbereiding het halve werk te zijn, want Michael scoorde een overtuigende remise.

De wedstrijd tegen Philidor Leeuwarden was een heel spannende affaire. Lange tijd bleef het volstrekt onduidelijk welk team er het beste voorstond. Na enkele uren spelen stond het 1½-1½ met als prognose ongeveer 5-5. Heel spannend dus. En toen kreeg ik een remise-aanbod van mijn tegenstander. Op zich heel aantrekkelijk, aangezien ik verre van gezond was. De hele week worstelde ik al met een keelaandoening. En dat was zaterdag nog geenszins over. Maar omdat ik mijn stelling wel prettig vond en de prognoses op de andere borden onduidelijk waren, besloot ik door te spelen. En dat was maar goed ook. Ook ik had me voorbereid en gezien dat mijn tegenstander altijd d2-d4 opent en dan tegen elk openingssysteem snel zijn witveldige loper fianchetteert. En zo ook in onze aardige partij:

Uiteindelijk kwam er een 3½-3½ tussenstand op het bord. En uit de resterende drie partijen zouden, als alles meezat, 2 punten komen. En het zat mee. Hans Ree hield het toreneindspel met minuspion remise. En ook Rogier van Arkel scoorde een halfje. En toen kwam alles neer op de held van dit seizoen: Juan de Roda Husman. Teruggekeerd op het oude nest speelt hij de sterren van de hemel. Met zwart boekte hij een overtuigende zege op de sterke Tjapko Struik. Juan heeft nu 4 punten uit 5 rondes gescoord. Daarmee is hij samen met Robert Kikkert topscorer van het team. Ikzelf doe het met 3½ uit 5 overigens ook helemaal niet slecht.

Het team staat nu dus op een derde plaats. Dit jaar is er totaal geen sprake van degradatiegevaar. sterker nog, een overwinning in de zesde ronde tegen Charlois Europoort (landskampioen in het seizoen 2014-2015) zou ons naar de toppositie van de ranglijst in 1A brengen. De voorbereidingen voor die wedstrijd, die in februari in Rotterdam wordt gespeeld, zijn al gestart. De eerste contacten tussen de teamleiders van beide teams zijn al weer geweest.