We zijn in de slotfase van het seizoen aanbeland. Voor sommige teams gaat het er juist nu om spannen, voor andere teams gaat het om des keizers baard. Caissa 5 behoort tot de laatste categorie.
Speelden we daardoor anders? Vrijer, ontspannener, roekelozer? Nee, niets van dit alles, we speelden zoals we het hele seizoen al gespeeld hebben: degelijk, doelmatig en met maximaal rendement. Dat was ook wel nodig, want onze tegenstander was het sterke LSG 3, op papier favoriet.
Invaller Theo Kroon stond steeds iets beter met wit in een Scandinaviër. De slotstelling leek me nog steeds wat kansrijker voor onze man, maar hij was tevreden met remise.
De andere invaller, Aad Roemersma, speelde tegen mijn voormalige clubgenoot van de Alphense schaakclub, Wilbert Mourits. In mijn jonge jaren heb ik nog eens een dame tegen hem weggegeven en daarmee een vrijwel zeker clubkampioenschap weggegooid. U merkt, het doet nog steeds een beetje pijn. Aad gaf gelukkig niks weg en won een goede en spannende Franse partij.
Niet voor de eerste maal dit seizoen wezen onze invallers ons dus de goede weg.
Teamcaptain Angelo Spiler heeft inmiddels aanvaard dat hij dit seizoen met kop en schouders boven de rest van het team uitsteekt, en nam eindelijk zijn rechtmatige plaats in aan het eerste bord. Ook hier won zijn draak weer soepel met een mooi mat tot slot.
Olaf Ephraim had het moeilijk, kwam weer terug, had nog maar erg weinig tijd, bood zonder veel illusies remise aan… en zijn tegenstander nam het aan! Hij had weinig vertrouwen in zijn stelling. Ook Olaf blijft zo lekker bezig, ongeslagen nog dit seizoen.
Als u heeft meegeteld, weet u dat het inmiddels 3-1 staat voor de onzen. Maar er waren ook tegenvallers.
Geert Veldhuis kan zijn draai maar niet vinden dit jaar. Ook nu ging hij er met wit kansloos af. In de wandelgangen wordt nu gefluisterd dat hij volgend seizoen naar Duitsland vertrekt. Het hoeft niet Geert, je mag blijven!
Wim Nijenhuis offerde er noodgedwongen lustig op los. Zijn moed werd ditmaal niet beloond en zijn tegenstandster won een prima partij.
3-3 Dus, met nog 2 borden te gaan!
Onze vaste zwartspeler Robert Jan Schaper kwam via omwegen in een Philidor terecht, speelde volgens eigen zeggen degelijker dan normaal, en won een goede partij. Een gelijkspel was dus in ieder geval binnen!
Als laatste was Eric Coppoolse bezig. In een rustige Koningsindiër had hij steeds een plusje, en in een stelling waarin hij nog steeds het beste van het spel had (het klassieke goede witte paard tegen de slechte zwartveldige loper), bood hij lafjes… herstel professioneel remise aan en stelde zo de 4½ – 3½ overwinning veilig.
Daarmee was onze vierde overwinning van het seizoen een feit, met voor de vierde maal de minimale cijfers 4½ – 3½. Maximaal rendement inderdaad!
Leuke bijkomstigheid was dat we een belangrijke bijdrage leverden aan het winnen van de massakamp tegen LSG (Caissa2 – LSG2: 3-5; Caissa4 – LSG5: 6-2; Caissa5 – LSG3 4½ – 3½).
Caissa 5 staat nu stevig op de derde plaats, op onoverbrugbare achterstand op de nummers 1 en 2. Met nog één wedstrijd te gaan tegen hekkesluiter De Uil ligt het in de lijn der verwachtingen dat we eervol derde gaan eindigen. Met natuurlijk een 4½ – 3½ overwinning in de laatste wedstrijd.
