Het illustere derde mocht aantreden tegen Emanuel Lasker, beroemde club uit het noorden. Het was het kluppie van Abe, onze captain. Vóór de wedstrijd wisten we dat het erom zou gaan spannen: HSG 2 is al gedegradeerd, Lasker heeft 3 matchpunten minder en moet de laatste wedstrijd tegen Boven IJ die nu 4 punten heeft. 4-4 zou voor ons onmiddellijk behoud betekenen. Wij zijn tot de tanden gewapend, hebben ons goed voorbereid en zijn vastberaden deze Friese Beerenburg tot op de bodem leeg te drinken. Maar oeps, ze hebben een tactische opstelling! Ze hebben de slagorde van hun topborden stiekem tot in de zachte onderbuik van onze geliefde opstelling verplaatst.
Daardoor konden onze zwaarbewapende hoplieten althans niet zonder ook onze beproefde slagorde – de falanx – te verbreken niet reageren op hun tactiek.
En zie, roosvingerige dagenraad, Fles heeft nog nauwelijks zijn eerste koffie achterovergeslagen als hij een remise-aanbod krijgt. Consultatie met de teamleider en een grondige analyse van de positie doen hem besluiten de remise te pakken, de lafaard! Het blijkt uiteindelijk voor het team een halfje te weinig te zijn. Voortaan met de knoet, die gast!
Abe krijgt al snel voordeel, dan een pion, en nog een. Zijn arme tegenstander wordt compleet weg gewalst. Abe wikkelt vervolgens professioneel af naar een gewonnen pionneneindspel en mag zelfs mat zetten. Aardige lui die Friezen.
Annemarie daarentegen krijgt te maken met een hele vervelende want sterk spelende Fries. Ze rokeert tegen de storm in en kan het tij alras niet meer keren. Maar met 1 ½ uit drie scoort ze zoals Abe terecht opmerkt dit seizoen toch ruim beter dan Ron, onze Thaise knaap, en bovendien voetbalt ze vele malen beter.
Rik heeft licht voordeel na de opening en denkt een sterke tussenzet te zien, maar het blijft bij denken. In werkelijkheid moet hij afwikkelen naar een iets slechter toreneindspel waarna hij ook nog eens de torens ruilt. En zo is het alleen maar slechter zonder torens en moet hij zelfs gedesillusioneerd opgeven in het ontstane pionneneindspel. Bummer!
Dennis komt ongeveer gelijk uit de opening wanneer zijn tegenstander ineens een pion kado doet. De man noemt het een pionoffer maar de gniffelende omstanders weten beter. Dennis lijkt zich herpakt te hebben na enkele slechte beurten in voorafgaande wedstrijden, maar als zijn lijvige tegenstander zijn met een veel te krap bemeten t-shirt bespande buik telkenmale liefkoost alvorens met dezelfde hand een zet te doen zie je Dennis denken : dat stuk pak ik voorlopig liever niet. Hij blijft weliswaar een pion voor maar laat zich een ongelijk lopereindspel inlokken waarna na zo’n bijna 327 zetten de vrede getekend wordt.
Han kietelt graag de zwarte tegenstanders met een Colle, maar daar komt het dit keer niet van. Zijn modebewuste tegenstander – een stevige grijs bebaarde houthakker in groene ruitjesblouse – offert een kwaliteit en krijgt een superpaard op d3. Han mist de meest agressieve tegenkans via de koningsvleugel, geeft een kwaliteit terug maar wordt door enkele krachtzetten tot de orde geroepen. Zijn tegenstander schuifelt vervolgens “I’m a lumberjack and I’m ok” neuriënd naar de bar.
Paul ziet voorafgaand aan de wedstrijd tientallen collega’s uit het Leidse vriendelijk groetend voorbijkomen en put kracht uit deze supportersschare. Hij hoort pas laat dat ze niet voor hem komen maar heeft het intussen al zeer stevig positioneel aangepakt tegen de topscorer van Lasker en het is te laat om terug te krabbelen en weer te gaan verliezen. Een puik centrum met een zeer sterk paard houden de tegenstander in bedwang en na een thematisch damevleugel offensief via de a-lijn speelt Paul gepointeerd de beide torens naar zwarts 7e lijn. Stukken kunnen in de doos.
Jos heeft een Nimzo Indisch motief in zijn stelling en breekt op het juiste moment met zijn loperpaar de stelling open. En na een mooi schijnoffer van een paard op e5 beginnen we al het punt te tellen. Maar dan blijkt het toch ineens remise! De armetierige witte loperdiagonaal is net op tijd sterk genoeg om eeuwig schaak te forceren. Jammer van een goede partij van Jos.
Thuisgekomen blijkt Boven IJ met 5½ – 2½ verloren te hebben en is 1½ bordpunt in de laatste ronde bij VAS tegen MSV voldoende voor behoud in de 2e klasse.
Uitslag:
Caissa 3 (2056) - Emanuel Lasker (2023) 3½-4½ 1. Francis Lesman (2081) - Dolf Wissmann (2001) ½-½ 2. Jos ten Hacken (2090) - Murk Viersma (1874) ½-½ 3. Abe Willemsma (2099) - Erik Bosma (1998) 1-0 4. Paul Janse (2104) - Sikko Ros (2186) 1-0 5. Rik Salomons (2124) - Tjalling Wiersma (2188) 0-1 6. Annemarie Volkers (1999) - Rienk Sijbesma (2100) 0-1 7. Dennis Breuker (1986) - Jan Hibma (1985) ½-½ 8. Han Mawira (1966) - Johnny Diekstra (1855) 0-1
