Caissa zes wint voor de vierde keer op rij in de promotieklasse
C6 - LG 2: 5 - 3
door
Het gaat goed, met het 6e. Dinsdag 19 januari speelden we onze vijfde wedstrijd in de promotieklasse en wel thuis tegen het 2e team van Laurierboom Gambiet, de club van het bekende Jordanese schaakcafé, waar kennelijk ook aardig wat ex Caissanen zijn neergestreken. Het werd een verdiende winst, maar niet zonder slag of stoot.

We vielen bij wijze van spreken in het startschot met twee snelle winstpartijen op bord 7 en 8, dat is natuurlijk altijd lekker.
Ondergetekende speelde op bord 8, won vrij snel en kreeg (na felicitatie) pardoes de opdracht van de captain, om de overige partijen te volgen en een verslag te schrijven. Geen sinecure, want er wordt behalve goed gespeeld, ook geïnspireerd geschreven door het 6e. Dus vooruit dan! Ik draafde 1,5 uur lang druk langs langs de borden met I-Phone notitieblok. Dit kwam me trouwens op een vermaning te staan, omdat Jurgen vreesde dat ik hiermee een diskwalificatie riskeerde, maar gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest om de ‘flight modus’ te activeren.

Het eerste punt werd al heel snel binnengehaald door Jean Louis Prevot aan bord zeven, ik zat naast hem maar heb er vrijwel niets van gezien (hoezo tunnel visie?) behalve dat een koningsaanval en matdreiging in de eindstelling niet meer te stuiten leek. Goed werk van onze gedreven ‘international’. Vervolgens mijn partij aan bord acht, waarover later meer.

Ik liep eerst naar bord één waar Tigran met zwart zichtbaar onder druk stond, wit had een vooruitgeschoven pion op d5, zwart een zwakke pion op c7 en de koning stond er ook een beetje bloot bij. Het een en ander leidde tot gedwongen afruil, pion verlies en even later nog een pionnetje. Zwart stond verloren en moest in het dubbele toreneindspel even later opgeven, ach ‘you win some, you loose some’, zal Tigran hebben gedacht. Laurierboom sloot weer aan, maar niet voor lang!

Nirav, op bord vier, stond heel goed, dat was heel prettig om te zien. Met wit was hij er in geslaagd de zwarte koning in het centrum te vangen, met bovendien actief spel op beide vleugels, Ta6, loper g5, wit was ‘all over the board’ zwart kreeg er een punthoofd van en de beslissing viel met een vrijpion op e7 en een paardvorkje, met schaak, op f6. Ziezo weer twee vette punten voor, nu nog een paar remises en de buit was binnen.

Eén partij had ik al bij de eerste aanblik al als een ½je genoteerd. Jurgen Stigter speelde, op bord vijf met zwart al geruime tijd in het eindspel met paarden en ongelijke lopers. Wit had wat meer ruimte, zwart een ogenschijnlijk zwakke pion op d5, maar die bleek toch vrij goed te verdedigen te zijn. Er was geen doorkomen aan voor wit, die het wel heel lang probeerde (dit was de langste partij) vanwege wat tactische dreigingen, maar uiteindelijk, na wat verdere pionnenuitruil, schudden de spelers elkaar lachend de hand.

Aan bord zes zag het er lange tijd goed uit. Kevin Smit had met wit duidelijk voordeel behaald met forse druk op de zwarte stelling, zoals een op de zwakke pion op b7. Dat bleek even later ook te zijn verzilverd in pionwinst, maar wel aan de andere kant van het bord, waar de zwarte koning kennelijk net op tijd te hulp kon schieten in het toreneindspel en na afruil, een remise overbleef. Misschien zat er meer in voor Kevin, maar dit zijn technisch moeilijk stellingen, dus weer een zeer nuttig half puntje.

De zwaarst bevochten remise vond plaats op bord drie waar Dennis met zwart vrijwel de hele partij onder druk stond en in het eindspel een vrijpion op de damevleugel onder controle moest houden. Gelukkig had Dennis net voldoende compensatie op de koningsvleugel waar wit zat opgezadeld met een dubbelpion. De witte koning waagde daarom niet om al te ambitieus de damevleugel op te wandelen, want er dreigde een voor wit fatale doorbraak aan de andere kant van het bord. Alweer een remise, de overwinning was nu heel dichtbij.

Aan bord twee speelde Jack Blanchard met wit een zware en ingewikkelde partij, de stelling leek op Konings-Indisch, maar wat direct opviel was dat, ook al ruim in het middenspel, nog alle stukken op het bord stonden! Wat een verkeersdrukte, ook nog in een gesloten stelling. Tot op zeker moment zwart de stelling openbrak, met wat leek een pionoffer en dreiging van een gevaarlijk schaakje met de dame. Tot zover mijn observaties, want even later werd het toch remise, ik weet eerlijk gezegd niet precies hoe, maar dat deert niet, want met Jacks halve punt was de teamoverwinning een feit!

Lodewijk van Pol  Lodewijk van Pol (1734) - staging  Piet Ruhe (1836), 2016.01.19

Caissa 6 2010 Laurierboom-Gambiet 2 1957 5 3
1  Tigran Spaan  2179  Björn Lundberg  2167 0 1
2  Jack Blanchard 2177  Hans de Vilder  2012 ½ ½
3  Dennis Breuker  1975  Werner Möller  1948 ½ ½
4  Nirav Christophe  2125  Mark de Wild Propitius  1874 1 0
5  Jurgen Stigter  1901  Joost van Steenis  1999 ½ ½
6  Kevin Smit  1890  Chris van der Vegt  1951 ½ ½
7  Jean-Louis Prevot  Jos Ruigrok  1871 1 0
8  Lodewijk van Pol  1736  Piet Ruhe  1836 1 0

Reactie achterlaten