Aldo van de Woestijne wint 5e Kattenburger Open
door
De laatste ronde van het 5e Kattenburger Open van De Raadsheer was een feestje voor de Caissanen. Aldo van de Woestijne had het toernooi fantastisch gespeeld en ging aan kop, maar werd een tikje onzeker en nam snel genoegen met remise. Dus was de opdracht aan Roel van Duijn om zijn partij tegen Laurierboom/Gambiet-concurrent Steve Michel, die met Aldo gelijk had kunnen komen, te winnen. Terwijl Kees Sterrenburg en ik het nogal theoretisch lopereindspel met 2 tegen 1 pion bijna per zet afwisselend als remise en gewonnen beoordeelden, wist Roel het feilloos te winnen. Het had iets met een te korte diagonaal te maken. Zodoende won Aldo het toernooi ongedeeld met 6 uit 7. In zijn slotwoord kwam geheel onnodig het woord 'toevallig' voor.

Ook Kees en ik wonnen onze laatste partij. Roel en ik eindigden met 5,5 punt gedeeld tweede (samen met Weespenaar Ben Wijgers), maar op grond van tpr mocht Roel de beker voor de 2e plaats in ontvangst nemen. Kees eindigde met 5 punten op de gedeeld 5e plaats.

De uitslagen van alle Caissanen in de eindstand van het toernooi:

 1.  Van de Woestijne, Aldo	6  3.  Van Duijn, Roel		5,5  4.  Pijlman, René		5,5  5.  Sterrenburg, Kees		5  8.  Straat, Evert-Jan		4,5 45.  Lasschuit, René		3 49.  Oude Brunink, Ben		3 56.  Varnica, Aleks		2,5 58.  Kuijper, Hans		2,5 61.  Potters, Jeanne		2,5 73.  Nooteboom, René		1,5
  1. admindennisb

    admindennisb zei op :

    Gefeliciteerd allen, maar bovenal natuurlijk Aldo!

  2. Avatar

    aldo zei op :

    Toch even een kleine aanvulling/correctie.

    Voor de start van de laatste ronde had ik nog twee concurrenten, beiden op een half punt achterstand: Ben Wijgers en Steve Michel. Ik wist dat een remise in de laatste ronde voldoende was om eerste te worden. Want ik speelde tegen Ben; en Steve (die tegen Roel van Duijn speelde) had een lagere TPR.

    Ik was verbaasd toen Ben na 13 zetten remise aanbood; de stelling was op dat moment praktisch gelijk. Maar het is logisch dat ik het accepteerde. Remise garandeerde toernooiwinst; doorspelen zette die op het spel. Waarom zou ik dat riskeren? Een score van 6 uit 7 leek me mooi genoeg.

    Met onzekerheid heeft dit dus niets te maken; alleen met rekenen…

Reactie achterlaten