Caissa 1 clearly outperformed the 2nd team of Amsterdam West last Tuesday at home base. Take a look at the engine-like performance of Felix below, playing the best moves multiple times in a row, and sacrificing his queen for a couple of pieces without a doubt in his mind. I showed positional dominance on board 4 with the white pieces.
It was quite the long day for me, having introduced a new member to the club earlier that evening, and having participated in the giveaway chess tournament for the youth section from 18:30 onwards. We started quite late with the match, at around 20:30, I believe. Those precious moments of repose had definitely helped me regain some energy. I was placed at board 4, next to Alexander Polak on board 3. He and I have some sort of rivalry going on, where I gladly keep biting the dust in a certain Sicilian variant. It would be a very gezellige evening indeed. Below you can see how quickly I managed to catch black’s king out of a prepared opening sideline.
Sleeckx, Alexander (2112) -
Pronk, Sven (2112),
2nd of December 2025
The tournament took place 3 weeks ago, but luckily chess games have a timeless aspect to them.
I am posting this in English, as that’s also the language I use when I analyze my games. Hope that’s okay for all Dutch natives! (I am Belgian, by the way)
I love to help out at the youth training and currently try to teach the Step 3 kids a little something here and there. I am also trying to improve my chess game, although I only started playing competitively about a year ago.
The following game is round 1 of the Science Park Amsterdam 2024 Chess tournament, in which I participated in Group A for the first time (and also in the tournament, last year I did the vierkamp but not the 9-rounder). I realize I wrote quite a wall of text in the analysis, so feel free to look only at the played moves.
Sleeckx, Alexander (2046) -
Baarslag, Ed (2043),
2024.07.13
Oordeelt u zelf
Was Willem nou zo goed of zijn tegenstander zo slecht?
We geven het woord aan Willem:
Hoe ik voor ‘t eerst een 1950 + versloeg; maar wat meer is, is de schoonheid waarmee dit plaatsvond.
Afgelopen maandag speelde ik on-line tegen een tegenstander met een slordige 300 punten meer rating.
Soms levert een analyse meer op dan je dacht en dan moet de blik van de engine nog komen. Mijn partij tegen Kacper Majek, die uiterst voorvarend te werk ging, was bijzonder rijk aan mogelijkheden.
In mijn vorige artikel vroeg ik mij af: wanneer win ik weer eens? Uiteindelijk wist ik de eerste seizoenshelft met één schamele overwinning af te sluiten, maar in de KNSB eindigde 2019 nog altijd zonder winst. Afgelopen zaterdag keerde eindelijk het tij en mocht ik, als laatste bezig, de beslissende 5.5 punt binnentikken voor naamgenoot Caïssa-Eenhoorn.
Dat werd ook wel eens tijd, want ik had dus één jaar, negen maanden en 25 dagen droog gestaan. Vandaar ook mijn vraag, de vorige keer.
En wat gebeurt er dan? Dan gedraagt je zelfvertrouwen zich opeens alsof het Red Bull heeft gedronken en zit je opeens weer intern te schaken, voor het eerst pas in de tweede turnus vanwege reizen (Porto, Sitges), feestdagen en het Tata Steel-toernooi.
Mijn tegenstander kende ik niet, maar vooraf waarschuwde Wim Suyderhoud me dat deze Kacper Majek uit Polen al vele sterke spelers had verslagen. Kacper is slechts tien maanden in Nederland om centjes te verdienen en dan terug te keren om te gaan studeren. Ik stel voor Rechten, want het is te hopen dat als de huidige president daar (luisterend naar de naam Duda, net als hun beste schaker) opdondert het weer beter zal gaan met de onafhankelijke rechtspraak.
Hoe dan ook, Kacper speelde uitstekend. Lekker agressief; de ene krachtzet na de andere. Ik stond voor de rand van de afgrond, maar het duwtje kwam niet en toen ik het initiatief over kon nemen was het ook meteen uit, min of meer.
Maar de reden dat ik de partij deel is vooral de vele leuke mogelijkheden die we na afloop tegenkwamen en waar Stokvis vervolgens mee kwam:
Majek, Kacper (1970) -
Peter Doggers (2135),
2020.02.04
Mijn partij tegen Alje Hovenga van afgelopen dinsdag
Mijn zesde partij alweer dit seizoen was de leukste tot nu toe. Hulde aan mijn tegenstander, die het interessant speelde. Maar wanneer win ik weer eens?
Na een paar jaar ben ik dus weer terug bij Caïssa. Na het vele reizen voor eerst ChessVibes en sinds 2013 Chess.com heeft de vliegschaamte er ook bij mij hard ingehakt (ahum) en het bevalt me uitstekend om (veel) meer tijd in Amsterdam door te brengen. Om mijn schaken weer een beetje op te krikken was er maar één devies: de strenge tucht van de interne competitie.
Hoe erg was het? Nou, voor het eerst een heel KNSB-seizoen draaien zonder ook maar één partij te winnen. Zo erg.
En bizar genoeg heb ik in dit nieuwe seizoen alweer zes partijen gespeeld (één in de match Laurierboom-Caïssa, vier intern en één voor de bond) en nog altijd niet gewonnen. Winnen… wie herinnert mij hoe dat ook alweer moet?
Deze partij tegen Peter van der Vlis was de leukste tot nu toe. Ik speelde misschien ietsje onder mijn rating maar ik vind dat mijn tegenstander een stuk sterker speelde dan zijn rating en daarmee waren we dus vrij aardig aan elkaar gewaagd.
Ik moet zeggen dat de klok een extra tegenstander voor mij was; aan het eind geef ik remise met drie minuten over, tegen iets van twintig voor hem. De roest is nog niet volledig uit de hersenen geblazen. Ik was nog wel zo van plan om tijdnood te voorkomen. Maar de stelling was veel te interessant!
Peter Doggers (2135) -
Peter van der Vlis (1641),
2019.10.01
Sleeckx, Alexander (2112) -
Willem Grünbauer (0) -
Peter van der Vlis (1641),
2019.10.01 
