Hugo van Hengel was achtereenvolgens secretaris en voorzitter van Caissa in de jaren 10. Hij behoorde tot de sterkste schakers in de Caissa-gelederen en maakte deel uit van een clubje ‘jonge honden’ met ideeën, waaronder Niek Narings/Seelemeijer, Elwin Osterwald en Dennis Breuker, dat verantwoordelijk was voor een periode van ongekende bloei van onze vereniging. Met de intrek in Huize Lydia en de aansluiting van de vrienden van sv Euwe als voornaamste gevolgen. Echte sfeermakers waren zij. Aardige jongens.
Hugo emigreerde met zijn gezin naar Zweden, waar ik hem in 2016 al een keer trof. We spreken deze keer af in Södermalm, in het voornoemde parkje aan de zuidkant van de stad, waar hij soms op zondagmiddag met een paar vrienden van zijn huidige schaakvereniging ‘Kristallen’ verkeert om een beetje te vluggeren en te analyseren. Hij is ietsje grijzer geworden, maar nog steeds dezelfde hartelijke, geïnteresseerde ‘jonge hond’. Met drie kinderen dan hè, de jongste al weer acht jaar oud. Hugo spreekt inmiddels vloeiend Zweeds, wat een voorwaarde was om in Zweden te kunnen werken. Zijn vrouw Mirjam is als reumatoloog werkzaam in het Karolinska ziekenhuis.
We brengen een paar aangename uurtjes met elkaar door in het parkje, precies zo ongedwongen als onze oud-clubgenoot het had voorgespiegeld. De Zweedse schaakvrienden komen even een praatje maken en er worden een paar potjes gespeeld. Ik verneem dat in het grote, dunbevolkte Zweden het spelen van uitwedstrijden een uitdaging is. Hugo heeft er eens 2000 km voor moeten reizen met het vliegtuig. Tegenwoordig wordt het probleem ondervangen door meerdere clubteams in een lang weekend te laten verzamelen op een centrale plaats om de onderlinge competitiematches te spelen. Vorig jaar speelde Hugo’s team in de hoogste klasse, waar het op papier de zwakste deelnemer was. Dat deed denken aan het eerste van Caissa, dat twee jaar geleden in dezelfde omstandigheid verkeerde. Beide vlaggenschepen gingen eervol ten onder; kwestie van baas boven baas. Het zou er echter op kunnen duiden dat de teams aan elkaar gewaagd zijn. Is het dan niet leuk om eens een reisje naar Zweden te organiseren? Het is maar een suggestie. De vlucht beslaat slechts 1125 km!
Dat Hugo nog steeds het soort schaker is dat het avontuur niet schuwt, zij geïllustreerd door onderstaande partij, die hij zelf van commentaar heeft voorzien. Met de groeten aan zijn vrienden bij Caissa.
