Roel van Duijn gaf een paar weken geleden gehoor aan de wens van de ledenvergadering om meer
partijen met elkaar te delen op de site. Hij had zijn vriend Arno Bezemer verslagen met het Van
Duijngambiet en ik vond het een genot om zijn partij na te spelen. Inmiddels hebben ook Peter
Doggers, Enrico Vroombout en de altijd actieve Willem Grünbauer prachtige partijverslagen gepost
die mij de moed geven om ook een duit in het zakje te doen. En wie weet, misschien geeft het de redactie van CaissaNieuws een zetje om spoedig met een nieuwe editie van ons clubblad op de proppen te komen. Er is weer volop materiaal voor de Partij van het Kwartaalrubriek!
Ik ben zo vrij om Roel van Duijn tot mijn schaakvrienden te rekenen. Ik bewonder zijn veelzijdigheid en wij delen naast onze liefde voor het schaken een levenslange liefde voor de muziek van Chopin. Hij kan een keur aan mooie stukken van deze componist spelen en doet alles uit het hoofd. Als hij in Lydia is, speelt hij er altijd een paar op de piano die daar op het podium staat. Ik kan zelf twee eenvoudige préludes uit het hoofd, en een paar nocturnes van papier spelen, maar dat is kinderspel vergeleken bij Roels repertoire. Hij had afgelopen dinsdag de moeilijke Fantasie in F mineur gespeeld en ik vertelde hem dat ik onder de indruk was van zijn vingervlugheid. Misschien dat ik hem daarmee mild stemde, want toen wij begonnen aan onze onderlinge schaakpartij kreeg ik veel beter spel dan je op grond van de krachtverhouding zou verwachten.
Wim Suyderhoud (0) -
Roel van Duijn (0),
2019.10.08
Coda:
“There ain’t nothing like a friend
Who can tell you you’re just pissing in the wind”
Ik moest denken aan deze regels van Neil Young. Neem ze niet te letterlijk, ik heb beslist geen kritiek op Roel. Maar vriendschap krijgt een ironische lading als je aan gene zijde van het schaakbord zit. Ik heb onverminderd veel bewondering en respect voor mijn beroemde schaakvriend, maar ik kan niet zeggen dat ik het vervelend vond om van hem te winnen.
Tot slot nog een muziekgrapje waar een leerling me onlangs op trakteerde:
What do you get when you throw a piano down a mineshaft?
A flat miner.
Gisteren bereikte het Caissabestuur het droevige bericht dat Maurice Aué, een van onze oudste clubleden, is overleden. Maurice werd ongeveer driekwart jaar geleden voor het laatst in huize Lydia gesignaleerd en sindsdien is het zijn schaakvrienden niet meer gelukt om contact met hem te krijgen. Gisteren vernam Willem Grünbauer bij monde van de zoon van Maurice dat zijn vader zes weken geleden is gestorven. Het is ons niet bekend wat de doodsoorzaak was, noch hoe er afscheid van hem genomen is.
Maurice Aué was niet scheutig met informatie over zijn privéleven. Slechts enkelen wisten zijn adres en telefoonnummer, maar desondanks was hij ook voor hen meestal niet bereikbaar. Toch was hij een echte clubman en zeer gehecht aan de andere langjarige leden. Hij was een regelmatig bezoeker van de Laurierboom op de zondagmiddag in de tijd dat Tony Lith, Pim Zonjee, Eddy Leuw, Jeroen Hoogenboom en Leo Oomens daar hun wekelijkse schaaksessies hielden. Hij heeft in samenwerking met Willem ons clubicoon Johan van Hulst in de laatste fase van diens leven naar huize Lydia vervoerd en hem regelmatig in zijn woning bezocht toen dat niet meer kon. ‘De professor’, noemde hij ons erelid liefkozend.
Maurice was sinds de jaren zeventig elke week nadrukkelijk aanwezig op de clubavond. Toen ik halverwege de jaren tachtig mijn eerste interne wedstrijd bij Caissa speelde, was het tegen Maurice. Hij had snel door dat ik een groentje was. In het middenspel liep hij zomaar weg van het bord terwijl hij zelf aan zet was. Het kostte me een halfuur om te ontdekken dat ik was vergeten mijn klok in te drukken. Toen hij terugkwam bij het bord heb ik hem verteld dat hij een naar mannetje was en het speellokaal verlaten om er niet meer terug te keren. Toen ik in 2001, gevleid door de uitnodiging voor een lustrumviering, opnieuw bij Caissa binnenliep, was hij het die met een uitgestoken hand en een twinkeling in zijn ogen op mij afkwam: ’Ben je nog boos?’.
We werden goede maatjes, maar ik mocht niets van hem weten. Het meest persoonlijke dat ik met hem heb beleefd, was dat wij samen met Les Gebhard bij Jeroen Hoogenboom thuis deelnamen aan een schaaksoirée. Ik heb hem een plezier kunnen doen met een geremasterde opname van ‘Kind of blue’. Hij dronk geen alcohol. Hij kreeg een wond aan zijn oor die niet wilde helen. Ik mocht geen foto’s van hem maken en was hem daarin ter wille. Kennelijk wist Jeroen niet van die nadrukkelijke wens, getuige dit snapshot van zijn hand uit 2010.
Vorig jaar verraste Maurice me met de vraag wat ik er van zou vinden als hij zijn lidmaatschap opzegde. Ik verbood het hem. Hij moest lachen. Daarna kwam hij nog een maand of drie, de wond aan zijn oor bedekt met een verband dat me deed denken aan het beroemde schilderij van Van Gogh. En toen was hij opeens vertrokken naar de eeuwige jachtvelden.
Rommel opruimen/weggooien, spellen uitzoeken, materiaal ordenen. En dan een heel seizoen op orde houden (hihi). Kom helpen! En daarna vrij schaken/aan de bar hangen.
Robert Kikkert is er gisteren in geslaagd om de zomercompetitie winnend af te sluiten. Maar in de laatste ronde ging het niet van een leien dakje.
Robert moest gisteren nog flink aan de bak. Hij trof concurrent Piet van der Weide en verloor. Maar hij herpakte zich en won daarna van Arno Bezemer en hield uiteindelijk net voldoende voorsprong op Evgeny Shklovskyi, de grote verrassing van deze editie van de zomerrapidcompetitie.
Het zit erop. Hierbij nog de eindstand. Als hij volgende week bij de materiaalavond boven water komt, wordt de wisselbeker op de aanstaande ALV aan Robert uitgereikt. Keeping our fingers crossed.
Robert Kikkert herneemt de leiding bij afwezigheid van Arno Bezemer in ronde 8. Ronde 9, de laatste ronde van dit onderhoudende zomerseizoen, vindt plaats op 20 augustus. Fijne vakantie! O ja, we lezen graag op de website wat jullie deze zomer aan toernooiervaringen hebben opgedaan.
Tot ziens in het Science Park? Ziehier de zomercompetitiestand
Leuk idee: als je op vakantie bent de lokale schaakclub bezoeken en daar een partijtje spelen. Ik heb het zelf gedaan in Edinburgh, San Francisco en New York. Afgelopen dinsdag kwam een reiziger bij ons binnenvallen. Dit is zijn korte verslag van die ervaring.
Hello –
I was asked to write a review of my visit to the chess club last Tuesday evening.
***********
My name is Erik Knudsen and I am visiting Amsterdam from the Washington, D.C. area. I am a competitive chess player and found out about the Schaakvereniging Caissa via a Google search.
Upon entering the club I was warmly received by the club manager. He registered me into their weekly rapid tournament (3 games rapid time control games all in one evening). This club also has bar where water, coffee, soda, or beer is served.
All of the club members are very friendly. I happened to win all of my games and afterwards I stayed at the club and chatted with several of the regulars. We took turns buying each other several rounds of beer.
I cannot recommend a visit to this club enough! I had a wonderful time and if I was a resident of Amsterdam, I would join this club in a heartbeat. It’s definitely worth a visit, especially if you are a club/mid-level tournament player and you have time for a few games while on vacation.
If/when I ever return to Amsterdam, I will most certainly drop by the chess club again on Tuesday evening.
Arno Bezemer stelt zich kandidaat voor de zomertitel. Maar er zijn nog vele kapers op de kust. Het is fijn spannend bovenin. Er zijn nog twee ronden te gaan. Eén voor de vakantie en één erna.
Na de vakantie spelen we eerst op 20 augustus de laatste ronde van de zomercompetitie. Op 27 augustus volgt een materiaalavond en dan is het al weer tijd voor de kick-off van het nieuwe seizoen met de jaarvergadering.
Hieronder de stand. Jack Blanchard, Angelo Spiler, Cees Visser en Albert Riemens speelden gisteren niet, maar zij kunnen bovenin zeker nog een rol spelen in de laatste fase van de competitie. Verder valt op dat Frans Roes en Arthur Bauduin het goed blijven doen in de subtop en dat de gasten Timothy Njoo en Jeannot Tuinman daar ook hun resultaten blijven scoren.
Lijstaanvoerder Robert Kikkert had een zware avond, gisteren. Hij is nog steeds lijstaanvoerder, maar andere kanshebbers op de titel laten zich gelden.
Bovenin doen Evgeny Shklovskiy en Jack Blanchard nu volop mee. Vlak daaronder doen Bert Bödicker, Frans Roes, Timothy Njoo, Roland Daamen en René Pijlman het goed. Ziehier de stand.
Gisteren organiseerden we een Hands&Brainstoernooi in Lydia om het jubileum van de SGA kracht bij te zetten. Er meldden zich 30 deelnemers, waaronder een aantal spelers van andere Amsterdamse verenigingen en twee prominente bestuurders van de SGA.
Het was een ludieke aangelegenheid die de deelnemers zichtbaar veel plezier gaf en in een enkel geval ook wat chagrijn. Het is onvermijdelijk dat je elkaar bij dit spelletje een aantal keren verkeerd begrijpt en hoe ga je daar dan mee om, hè? Het mocht de algemene pret niet drukken. Er waren hapjes en consumptiebonnen.
De deelnemers werden in de voorronde ingedeeld in drie groepen van 5 teams. Het officiële speeltempo van het NK werd aangehouden – er blijkt een heus NK te worden gehouden in deze discipline – dat wil zeggen, 10 minuten denktijd plus 5 seconden increment. De winnaars van de voorronde en de beste nummer twee plaatsten zich voor de kruisfinales. Het was inmiddels 23:00 uur toen daaraan begonnen kon worden. Het ging aldus:
Van der Vlis/Hagen – Grünbauer/ Willemsma 1-0
Cliteur/Van Nijen – Bleeker/Suyderhoud 0-1
Kasper Bleeker en zijn partner zegevierden vervolgens in de finale.
Ik ben zo vrij om Roel van Duijn tot mijn schaakvrienden te rekenen. Ik bewonder zijn veelzijdigheid en wij delen naast onze liefde voor het schaken een levenslange liefde voor de muziek van Chopin. Hij kan een keur aan mooie stukken van deze componist spelen en doet alles uit het hoofd. Als hij in Lydia is, speelt hij er altijd een paar op de piano die daar op het podium staat. Ik kan zelf twee eenvoudige préludes uit het hoofd, en een paar nocturnes van papier spelen, maar dat is kinderspel vergeleken bij Roels repertoire. Hij had afgelopen dinsdag de moeilijke Fantasie in F mineur gespeeld en ik vertelde hem dat ik onder de indruk was van zijn vingervlugheid. Misschien dat ik hem daarmee mild stemde, want toen wij begonnen aan onze onderlinge schaakpartij kreeg ik veel beter spel dan je op grond van de krachtverhouding zou verwachten.
Wim Suyderhoud (0) -
Roel van Duijn (0),
2019.10.08 
