De Amstel II – Caissa IX
door
Amstel II – Caissa IX De zenuwen voor zo’n wedstrijd, wat een mens zichzelf al niet aandoet.

In mijn geval nergens voor nodig want ik speelde een ultra-saaie Slavische dichtschuif & afruil-partij: remise.

Bij Kevin gebeurde iets soortgelijks. Maar verder staan de borden in vuur en vlam. Van captain Coen zijn we niet anders gewend, in een Morra stond hij gewonnen, hij miste iets, ook remise. Boudewijn ging met zwart naar Schotland, hij had h6 gespeeld maar al zijn stukken leken nog op hun oorspronkelijke plaats te staan terwijl wit zich snel ontwikkelde. Als dat maar goed afloopt, niet dus, en toch nog een boeiend eindspel. Naast mij werd Tommy in iets wat op een Catalaan leek geconfronteerd met b5 terwijl zijn dame op c4 stond. Ai! Afdruipen met die dame, vervolgens werd ook het paard op c3 door een zwarte pion aangevallen, maar in plaats van nog meer terug te gaan speelde Tommy d5, aanval op Pc6. En zo ging het de hele partij maar door, één en al dreigingen, vorken, penningen, etcetera, totdat het zijn opponent teveel werd: Blunder. Immense complicaties bij Jan, stukken vliegen in het rond. Hij stond voortreffelijk maar onoverzichtelijk; helaas. Coen vroeg me om naast Helmerik te gaan zitten, hij had tijdnood. Die bespottelijke regel ‘U dient uw zetten te noteren!’ werd weer eens actueel. Het werd gezegd op een moment dat Helmerik aan zet was, hij begreep er niets van, hij was immers degene die tijdnood had, kostte weer een halve minuut, wat een onzin allemaal, maar hij heeft stalen zenuwen en wat nog belangrijker was, een mooie stand. ‘Dit geloof ik wel’ zei uiteindelijk zijn tegenstandster, en stak haar hand uit. Hoe staat het inmiddels? Gelijk, elk drie-en-een-half, alleen Tony speelt nog. Ik meende dat hij wat minder stond, maar toen pakte hij zijn moker. We kunnen nog altijd kampioen worden.

Reactie achterlaten