Hij was een van de jongsten, in april 6 jaar geworden en slaagde er in 5e te worden en daarmeee een prijs mee te pakken. Dat is een prachtige prestatie, te meer omdat hij volgend jaar bij plaatsing in dezelfde leeftijdscategorie uit mag komen. Voor uitslagen en foto’s gaat u naar www.nationalepupillendag2009.nl Bij de H-winnaars ziet u Maarten 4e van links.

Friso Hoeneveld:

“Er waren 24 H-tjes en Maarten was als 4de geplaatst. Men speelde Zwitsers en de eerste 2 partijen won Maarten zonder al te veel problemen. De 3de partij bleek lastiger, al dacht Maarten halverwege Harm Jan mat te hebben. Zijn koning had nog een uitweg. Maarten bleef met dame en toren goed druk uitoefenen, het ging steeds net niet. Pionnetje naar de overkant dan. Nog één zet voor promotie. Inmiddels had Harm Jan wel kans gezien zijn dame en toren in stelling te brengen. Maar veel verdediging was niet nodig, pion naar voren zou volstaan. Dus nu niet vallen voor de verleiding… Ai, Maarten haalt een dame, wordt schaak gezet en gaat mat.
Met deze verliespartij en de sterke Andrew (1278) op kop nog niet achter de kiezen, werd een topplaats moeilijk. Partij vier werd gewonnen, nu kon het toch nog. De vijfde partij echter leek een drama. Tegenspeler Pieter eindigt met een dame meer. De jongens hebben samen nog zeker een half uur op de klok en er wordt gespeeld alsof elke seconde er een te veel was. Maartens koning snelt naar de rand, rap achtervolgd door koning en dame. En daar, opeens de hand van Maarten in de lucht, ‘pat!’. Wat een mazzel, maar wel 3.5 uit 5. Partij zes moest lukken en dat ging ook goed.
Het werd tijd voor een heldendaad. In het zaaltje waar de eerste borden stonden, speelde Maarten de laatste ronde tegen Andrew. Andrew stond op een koninklijke 6 uit 6.  Nu had Maarten ooit (‘lang geleden’) van hem gewonnen, dus dat bracht ik nog in als motivatie. En, Andrew had inmiddels aan remise genoeg, ving Maarten op. Na enkele minuten stond Maarten al een stuk achter en opeens weer de hand: ‘ik bied remise aan’. Andrew was niet gek natuurlijk, dus hij weigerde beleefd, en het bleef bij 4.5 uit 6.
Maar wat was de eindstand? En, een heel belangrijke vraag bij elk toernooi: hoeveel bekers zijn er? Voor de eerste drie? Of misschien wel de eerste zes? En, hoeveelste stond hij nu? Zesde, misschien zevende – of toch nog vijfde? Hoger dan een vijfde plek zat er niet in, het ging om de WP’s en SB’s. Ha! Tot zijn verrassing waren er bekers voor de eerste vijf… en ja hoor, met een SB-puntje meer: vijfde van Nederland!”

(Een eerder artikel over deze tweestrijd ging bij het opslaan verloren. Nu de herkansing).

Opzet was het organiseren van een onderhoudend en bindend uitje om het mooie seizoen te bevestigen en iedereen iets mee te geven richting het komende seizoen. We hopen dat iedereen dan weer meedoet.

De organisatie verliep aanvankelijk wat stroef, maar kwam toch nog op tijd rond en met een (dure) bus en 17 jeugdspelers, 6 lesgevers en 5 ouders vertrokken we op een prachtige avond naar Zaandam. De chauffeur had geen tomtom en kaarten aan boord en navigeerde op de zon en een `beetje` hulp naar de Kraakstraat waar we hartelijk met soep en broodjes werden ontvangen.

De match klopte, beiden hadden we 17 jeugdspelers en op de borden 18 t-m 22 namen de lesgevers van beide clubs plaats. Machiel Moes van ZSC/Saende fungeerde als wedstrijdleider en teamleider. Bovengetekende, tevens nevenlid van ZSC/Saende was teamleider van Caissa.

ZSC/Saende begon met een psychologische voorsprong,  het lengteverschil was duidelijk in haar voordeel. Met name aan de eerste 3 borden zaten onze minstens een kop kleinere jongens er bij aanvang nogal beduusd bij. De eerste slag was verloren, maar hoe anders zou het lopen!

De spelers speelden 20 min. pp en het werd een mooie en spannende happening, Machiel en ik hadden er onze handen vol aan. De stand liep mooi gelijk op met aan het einde toch een voordeeltje voor Caissa dat met 2 punten voorsprong de 1e ronde afsloot. Kanjer was nieuweling Kasper die bij aanvang al ten overstaan van iedereen had lopen verkondigen dat Caissa die beker wel zou gaan ophalen en prompt de eerste winstpartij opeiste. Well done, boy.

Kleine pauze, verstokte rokers, hartstochtelijk gevoetbal.

De 2e ronde ging de kant van ZSC Saende op. De achterstand werd snel gerepareerd en op een aantal, m.n. hogere borden, kwamen we ronduit bedenkelijk te staan. Het werd nu toch wel heel erg spannend. Ook de teamleiders deden met tactisch en taalkundig steekspel een duit in het zakje. Welke kant zou het opgaan…….

De goede kant! De spelers met slechte stellingen wisten remise te keepen en de stand bleef in evenwicht totdat onze jongste spelers op borden 14 t-m 17  ineens gingen winnen, daarmee de lesgevers op sleeptouw namen en uiteindelijk met een ruime voorsprong van 7 punten de massakamp winnend wisten  af te sluiten!

Dat werd natuurlijk uitbundig gevierd met de wisselbeker als stralend middelpunt. ZSC/Saende werd bedankt voor de gastvrije ontvangst en ze zijn ook uitgenodigd komend seizoen bij ons in Amsterdam een poging te doen de beker te heroveren. We zullen ze dan gastvrij ontvangen, maar die beker…no way….

Gelukkig scheen de zon nog steeds en vond de chauffeur de weg naar het Roelof Hartplein waar een delegatie Amsterdamse ouders klaar stond om ons met luid applaus te ontvangen.

Spelers, lesgevers en ouders, bedankt. Het was een mooie happening. De wisselbeker reist rond langs de diverse jeugdspelers en zal volgend jaar weer de inzet zijn van een nieuwe Massakamp………