Een compleet team opstellen, was enorm lastig deze keer. We hebben weliswaar twaalf spelers voor tien borden. Maar Hans Ree en Arno Bezemer hadden al weken tevoren aangegeven deze zaterdag niet te kunnen. En anderhalve week voor de wedstrijd meldde ook Zhengke Zhou zich af. Hij is Chinees en volgt dus een andere kalender dan wij Westerlingen. De wedstrijd van afgelopen zaterdag was hem ontgaan en hij had plotseling een weekendje Duitsland georganiseerd met zijn vrienden; om die vreselijke Kerstmarkten te bezoeken. Ik weet hoe vreselijk die zijn, want ik heb drie jaar in Frankfurt gewoond.

We hadden dus een invaller nodig. Ron Hoffman was deze keer tot ieders verdriet niet beschikbaar. Maar hij meldde vrolijk dat ‘er toch wel een tas aan reserves beschikbaar is’. Welnu, die tas is er niet. Gelukkig kon Alexander Sleeckx doorschuiven uit Caïssa-5 naar Caïssa-1. Dat was een genereus gebaar van hun teamleider Felix Kuijken.

Maar drie dagen voor de wedstrijd meldde ook Maksymilian Markuszewski zich af. Hij moest halsoverkop naar Polen vanwege familieperikelen. En toen werd het moeilijk om nog een invaller te regelen voor de allerbelangrijkste degradatiewedstrijd tegen het eerbiedwaardige Philidor Leeuwarden. Alles werd uit de kast getrokken om toch een waardige invaller te regelen. Wat heet: zelfs Paul van der Sterren, internationaal grootmeester en WK-kandidaat begin jaren ’90, werd gevraagd voor een invalbeurt. Hij bedankte vriendelijk voor die eer en meldde dat we ‘met twee spelers te kort ook wel zouden winnen van die Friezen’.

Daar wilden we het niet op aan laten komen. Ook Nirav Christophe, ook zo’n sterke speler van Caïssa, werd benaderd. Hij zat in het buitenland, kon dus ook niet, maar vroeg nog wel even wat er op een 10-euro biljet staat.

Afijn, bij gebrek aan invallers, moesten we dus wel doorschuiven uit het tweede team. Teamleider Martin Bottema wilde Marc Overeem wel afstaan. Maar die was twee dagen lang onbereikbaar. Wat nu? Totdat Marc opeens een emailtje terugstuurde: “ik ben niet beschikbaar”. Toen kwam Albert Riemens op het lumineuze idee om Abe Willemsma door te schuiven. En dat gebeurde! Abe dus naar het eerste team. En good-old Günther Ballon, die Felix al had geregeld als invaller bij Caïssa-5 schoof door naar Caïssa-2. En Tony Lith (hulde!) maakte Caïssa-5 compleet.

Op de dag zelve was er ook nog even paniek. Yochanan Afek zou met Robert Kikkert meerijden vanaf Amsterdam-Noord. Maar hij kon het vertrekpunt niet vinden. Gelukkig kon Robert dat probleem oplossen, Afek uit een weiland oppikken en voltallig naar Leeuwarden rijden.

In Leeuwarden ontspon zich een uitzonderlijk spannende wedstrijd. Er stond voor beide teams heel veel op het spel, want beide teams verkeren in reële degradatienood. Voor beide teams was een overwinning absoluut noodzakelijk. Toen er zes partijen afgelopen waren, stond het 3½-2½ voor Caïssa. Maar juist die laatste vier partijen: daar gebeurde van alles. Zouden daar twee punten uit kunnen komen? Rogier van Arkel (bord 1) stond gewonnen tegen hun sterkste speler (Addy Lont, ELO 2280). Robert Kikkert (bord 7) stond misschien ook gewonnen. Abe Willemsma (bord 2) zou zijn eindspel misschien remise kunnen houden. Alleen bij het bord van Alexander Sleeckx (bord 10) was het duidelijk. Alexander zou gaan verliezen. Eigenlijk begreep ik helemaal niet waarom ze nog aan het schaken waren. Alexander stond een volle toren tegen een paar ongevaarlijke pionnetjes achter. Dus ik focuste me met name op Rogier, Abe en Robert. Dat zou naar verwachting in elk geval 1½ punt opleveren en in het gunstigste geval zelfs 2½. Maar toen Alexander en zijn tegenstander Jan Boersma maar door bleven spelen, ging ik toch eens even kijken wat daar aan de hand was. En wis en waarachtig, die ongevaarlijke pionnetjes waren opeens levensgevaarlijk geworden. Zo gevaarlijk zelfs,  dat Jan Boersma een toren moest geven voor de twee gevaarlijke pionnen. Daarmee kwam plotseling een eindspel met ongelijke lopers op het bord (en twee minuspionnen voor Alexander), maar dat was totaal remise, omdat die pionnen geblokkeerd waren. Dat was dus een volkomen onverwacht halfje. Een heldenrol dus voor Alexander en opeens kwam de matchwinst heel dichtbij.

En inderdaad, die andere drie borden leverden 1½ punt op. Abe verloor zijn partij, Robert gaf remise in een iets betere stelling (om de matchwinst veilig te stellen) en Rogier leverde een wereldprestatie door de sterkste speler van Philidor Leeuwarden te verslaan. Die partij bleef tot en met het einde superspannend. Hij heeft zijn partij zelf geannoteerd en deze kan hier nagespeeld worden.

  Van Arkel, Rogier () -   Lont, Addy (), 2025.11.22

Caïssa-1 won dit cruciale duel dus met 5½-4½. We hebben nu 4 matchpunten en staan in de middenmoot. Maar nog steeds is de situatie voor Caïssa-1 kritiek. Er komen nog meer vierpuntenduels aan. Om een of andere reden lijken de eerste klasse teams in 1A dit jaar sterker dan in voorgaande jaren. Zo speelde bij Wageningen deze ronde opeens Ivan Sokolov (ELO 2600) mee. En ook andere teams zijn versterkt met heel goede schakers, of met talentvolle jeugdspelers. Caïssa-1 niet. Wij spelen al jarenlang met veel plezier in nagenoeg dezelfde samenstelling.

De volgende wedstrijd op zaterdag 13 december is zo’n cruciaal duel. We spelen dan een uitwedstrijd in en tegen Wageningen. Dan mogen we het team van Ivan Sokolov en consorten een kopje kleiner maken.

Tot slot nog de uitslagen van onze wedstrijd tegen Philidor en de stand in 1A.

En de tussenstand in 1A

Het Amsterdam Chess Open (zie https://www.chessopen.amsterdam/) is in korte tijd uitgegroeid tot het grootste weekendtoernooi van Nederland. Maar liefst 650 schakers lieten zich een heel weekend opsluiten in het Corry Tendeloohuis, voor zes partijen schaak. Uit het eerste team van Caïssa deden vier schakers mee. En die deden het allemaal uitstekend! Bonno Pel werd nota bene Kampioen van Amsterdam, door 4 punten uit 6 partijen te scoren. Even dacht ik dat ons oud-teamlid Paul Hummel kampioen zou moeten zijn, want hij had het toernooi van zijn leven gespeeld en 4,5 punt gescoord. Maar hij had enkele weken voor dit toernooi geblunderd door zijn lidmaatschap bij Caïssa op te zeggen en zag die prestigieuze titel van Amsterdams Kampioen dus aan zijn neus voorbij gaan. Onze clubkampioen Michaël Wunnink scoorde, net als Bonno, ook vier punten. En Rogier van Arkel en ikzelf eindigden op 3,5.

En nu wil ik graag mijn partij uit de tweede ronde laten zien. Het is goed als we vaker schaakpartijen op deze site plaatsen. Dat mogen fantastische aanvalspartijen zijn (zoals de partij van Alexander Sleeckx die drie artikelen eerder op deze site staat), of fraaie positionele prestaties, of gewoon enorme vechtpartijen. Dit was zo’n enorme vechtpartij. En dat nog wel tegen de bekende Nederlandse schaakster Anna-Maja Kazarian, die tegenwoordig haar partijen streamt op Youtube. Haar volgers geven doorgaans op amusante wijze live commentaar op de partij en op allerlei randzaken (zoals een banaan die in het raamkozijn lag, of mijn drinkbeker die permanent de camera het zicht op het bord ontneemt, of de kleine tafeltjes, afijn, dat soort zaken).

  Kazarian, AM. (2244) -   Vroombout, E. (2086), 2025.10.24

Daags voor de wedstrijd werd ik gebeld door onze 81-jarige grootmeester Hans Ree. “Ik ben vandaag hard op mijn achterhoofd gevallen bij het tennissen en nu heb ik een hersenschudding. Dus dat schaken morgen, dat wordt niks“. Ai, wat nu? Een late afmelder. Maar goed, in zo’n geval hebben we altijd Ron Hoffman. Dus ik app hem: “Kun je morgen Hans Ree vervangen in Caïssa-1“? En jawel, Ron appt meteen terug en zegt dat het goed is. Prima, schrijf ik, dan heb je wit op bord twee. Maar bord 2? Dat vindt Ron te hoog. “Ik wil aan bord 8”, schrijft hij terug. Nou, dat is ook goed. Dus ik app onze bord-8 speler Zhengke en schrijf dat hij aan bord 2 zit. Voordat Zhengke kon antwoorden, appt Ron weer. “Wacht, er zijn 10 borden. Dan wil ik aan bord 10!!” Argg, ook goed. Dus ik app onze bord-10 speler Alje en meldt dat we een ‘zwakke’ invaller hebben en dat ik die graag aan bord 10 wil zetten en dat hij dan naar bord 8 verschuift. Alje gaat meteen akkoord. Immers, een zwakke invaller moet je altijd een steuntje in de rug geven. Op de dag zelve komt Alje erachter dat het helemaal geen zwakke invaller is, maar onze eigen Ron Hoffman. De man die keer-op-keer Caïssa-1 komt redden.

Dat deed hij ook deze keer weer. Hij pakte zijn tweede punt in twee invalbeurten. Ondertussen heeft hij een TPR van ELO 2451 en is hij bijna topscorer van ons team. Bijna, want de kersverse kampioen van Amsterdam Bonno Pel heeft nog nét iets meer (2½ uit 3).

Maar goed, als invallers bijna topscorers zijn, dan is er iets mis met de vaste spelers. En inderdaad, dit seizoen spelen we allemaal een beetje moeizaam. Ook deze wedstrijd hadden we de grootste moeite om lager gerate spelers te verslaan. In deze wedstrijd zou een 8-2 uitslag een relatief normaal resultaat zijn geweest. Het werd met hangen en wurgen 6-4. Zhengke en ikzelf hadden vrij vroeg in de wedstrijd onze witpartij verloren. Gelukkig stonden daar vrij snel overwinningen tegenover van Ron, Maks en Bonno. Plus een remise bij Michael. Tussenstand 3½-2½ dus. Gelukkig won Rogier toen ook zijn partij, waardoor we 4½-2½ voor kwamen. De wedstrijd leek in de tas. Op de overige drie borden rekende ik op 2 of 2½ punt. Cor (bord 5) stond een kwal voor, Alje (bord 8) had een plusje in het eindspel (misschien winst) en Arno (bord 9) had misschien remise. Het zou fijn zijn als Cor snel zou winnen, want dan zouden de matchpunten binnen zijn. Maar dat gebeurde alsmaar niet. Uiteindelijk was het Alje die zijn partij won en daarmee de matchpunten veiligstelde. Arno maakte daarna toch nog remise in een ongelijk lopereindspel, zodat we 6-3 voor stonden. Cor zou er toch wel 7-3 van maken? Maar… een afschuwelijke tragedie speelde zich af. Hij vergreep zich lelijk en blunderde een vol stuk weg. Het eindspel was onhoudbaar en in plaats van 7-3 werd het 6-4. Al-met-al was het toch wel een cadeautje van Groningen-2. Als ze op volle kracht zouden zijn opgekomen, dan zouden we waarschijnlijk tamelijk kansloos hebben verloren. Een Groningen-2 in optima forma is een sterk team. Maar goed, we hebben het cadeautje aangenomen en kunnen de matchpunten goed gebruiken voor de rest van het seizoen.

Onze grootmeester Hans Ree was, ondanks de hersenschudding, toch ook nog even komen kijken naar de wedstrijd. Hij moet van de dokter veel bewegen en dus kwam Hans lopend van zijn huis naar Huize Lydia. Nouja, hij woont er bijna naast. Dus heel ver wandelen is dat niet. Hij zag in zijn ogen natuurlijk allemaal verschrikkelijke dingen gebeuren. Niet alleen bij Caïssa-1, maar ook bij de andere teams in de zaal. Dat moet de volgende keer echt beter! En misschien moeten we ook wat doen aan de herrie in de zaal. De hele middag was er geroezemoes of andere herrie, zoals een dame die glaswerk aan het afwassen is, of andere dames die luidop pratend staan te babbelen aan de bar. Maar wijzelf kunnen er ook wat van. Er waren na afloop wat klachten. En om 18:10 uur moest nota bene een partij van Caïssa-2 noodgedwongen verplaatst worden naar een andere ruimte. De bovenzaal moest ingericht gaan worden voor een dansles die om 19:00 uur zou gaan beginnen. Kortom, het is allemaal niet ideaal. Maar we moeten het er maar mee doen. Gelukkig spelen we de volgende wedstrijd een uitwedstrijd. Helemaal in het schone Leeuwarden! Dat dan weer wel. De plaats waar onze grootmeester zonder hersenschudding in 1969 Kampioen van Nederland werd!

Tot slot nog de individuele uitslagen en de tussenstand in 1A na drie rondes.

En de tussenstand in 1A

  Vroombout, E. (2201) -   Wunnink, M (FM) (2225), 2025.05.20

  Wunnink, M (FM) (2226) -   Vroombout, E. (2201), 2025.05.13

Reykjavik is de meest noordelijk gelegen hoofdstad van Europa. Het heeft zo’n 100.000 inwoners en is daarmee qua omvang vergelijkbaar met een plaats als Leiden. Zo’n 80% van alle IJslanders woont in of nabij Reykjavik. De rest van het imposante land is nagenoeg onbewoond. Het is natuurlijk geweldig om daar rond te trekken en prachtige watervallen, bijzondere geisers, rode lavatunnels, zwarte stranden en meren vol ijsschotsen te bewonderen. Bij één van de uitstapjes die de toernooi-organisatie had georganiseerd, hebben we natuurlijk ook het Bobby Fischer Centrum en het graf van Bobby Fischer bezocht. Na het toernooi hebben we enkele dagen een rondtoer gemaakt door de zuidelijke kant van IJsland. Daar zijn de meeste van bovengenoemde bijzondere verschijnselen van IJsland te bewonderen.

Het toernooi zelf vond in het centrum van Reykjavik plaats: het Harpa Congrescentrum. Ons appartement was op loopafstand daarvan, dus beter kon het niet. Daar verbleven we met z’n vieren: ikzelf, Albert Termeulen, Paul Winnubst en onze Oostenrijkse vriend Christian Benavente. Er deden nog meer Nederlanders mee aan het toernooi, waaronder Frans Vreugdenhil en Stefan Bekker uit het Westland, en Jan Balje, Alef Boer en Peter Hulshof uit Groningen.

Het toernooi bestond uit negen rondes in zeven dagen. Op twee dagen speelden we dus twee partijen. Omdat alle 419 deelnemers in één grote groep spelen, kunnen de verschillen in speelsterkte aanzienlijk zijn. Meestal duurt het dan enkele rondes voordat je tegenstanders van je eigen speelsterkte krijgt. Maar in dit toernooi blijven de verschillen het hele toernooi groot. Zo heb ik dit toernooi geen enkele tegenstander gehad met een rating tussen ELO 2000 en 2400 (terwijl ikzelf een FIDE-rating van ELO 2161 heb). Dat is dus toch wel een groot nadeel van dit toernooi.

Het toernooi stond in het teken van de nagedachtenis aan de kort tevoren overleden IJslandse grootmeester Fridrik Olafsson. Dat was de eerste grootmeester van IJsland en van 1978 tot 1982 president van de FIDE. In zijn actieve schaakcarrière heeft hij vier keer van een wereldkampioen gewonnen. Hij kon er dus wel wat van! Veel vragen in de pub-quiz gingen dus over Olafsson. Omdat we dat al wel verwacht hadden, hadden we ons daarop voorbereid. We eindigden dus hoog in die amusante pubquiz: tweede plek of zo.

In het toernooi zelf eindigde ik ook hoog. Ik scoorde 6 punten uit 9 partijen met een TPR van ELO 2268. Dat levert mij zo’n 20 ratingpunten op. Met deze score eindigde ik op een vijftigste plek, boven grootmeesters als Johan Hjartarson, Simon William en Lothar Voigt. Bij de prijsuitreiking kwam ik op het podium, omdat ik een ratingprijs t/m ELO 2200 in ontvangst mocht nemen. En daar stond ik dan, temidden van allerlei grootmeesters, schakende dames en jeugdige talenten. Met toernooiwinnaar Parham Maghsoodloo vlak voor mij. Tweede prijswinnaar Vasyl Ivanchuk was er helaas niet bij.

Ik begon dit toernooi in de eerste ronde met een nederlaag tegen de Servische grootmeester Velimir Ivic (ELO 2624). Hij zou bij de prijsuitreiking de vierde prijs overhandigd krijgen. Na die nederlaag kreeg ik drie keer een tegenstander met een rating van tussen ELO 1900 en ELO 2000. Dat leverde me me 2,5 punten op, waarbij vooral mijn zwartoverwinning tegen een WFM uit de Dominicaanse Republiek indruk maakte.

  Rosario Almanzar, R. (1888) -   Vroombout, E. (2161), 2025.04.11

Na die partij slaagde ik er helaas niet in om een uitstekende stelling te winnen van de IJslandse grootmeester Stefansson (ELO 2536). Hij zou uiteindelijk met 6,5 punten de hoogst eindigende IJslander zijn. Na die nederlaag kreeg ik weer drie keer een tegenstander met een rating van tussen de ELO 1900 en ELO 2000. Dat leverde wederom 2,5 punten op. De mooiste overwinning daarvan was in de achtste ronde. Het was een geweldige strijd, waarin beide spelers in verschillende fases van de partij voordeel hebben gekregen.

  Skettos, N. (1983) -   Vroombout, E. (2161), 2025.04.14

In de slotronde speelde ik tegen de Franse internationaal meester Thibault Fantinel. Dat is blijkbaar een streamer, want de partij werd gespeeld in de hoek met andere streamers, waarvan Anna Cramling en Simon Williams de bekendsten zijn. Ook die partij werd een geweldige strijd waarbij beide partijen in verschillende fases van de partij op voordeel konden bogen. Ik won die partij en behaalde daarmee een van mijn grootste overwinningen ooit.

  Vroombout, E. (2161) -   Fantinel (IM), T. (2411), 2025.04.15

In de eindstand was ik de beste Nederlander. Ik had zelfs de Westlandse schaker Stefan Bekker nog ingehaald, die na 7 rondes een IM resultaat had behaald. In de eindrangschikking staan slechts twee andere titelloze schakers boven mij. Eentje die 6,5 punten scoorde, en eentje die, net als ik, 6 punten behaalde. Maar goed, voor mij was het dus een prima toernooi waar ik met veel plezier op terugkijk.

Hieronder de eindstand, die ik van TWIC heb gekopieerd. Deze toont de vijftig hoogst geëindigde spelers: en ziet wie er op de laatste regel staat!?

Caïssa-1 speelt al enkele rondes helemaal nergens meer om. Degradatiezorgen waren halverwege het seizoen al verdwenen, en promotiekansen waren er niet (alhoewel we op een tweede plek stonden). En helaas heeft ook Bonno Pel in een vooruitgespeelde partij voor de volgende ronde zijn kansen op een mogelijke IM-norm weggegooid. Dus dan maar het seizoen gezellig uitspelen en na afloop een biertje drinken.

We gingen dus op bezoek bij VAS. Dat vind ik altijd leuk, want dan kom ik altijd een heleboel schakers van de ‘Harry Potter‘-generatie tegen (geboren in de jaren ’90) die ik ken uit de tijd dat ik jeugdleider was bij VAS. En ook hun grote organisator Niels van Dam (inmiddels een 40’er) heb ik leren kennen toen hij nog een jeugdspeler was.

Maar goed, bij VAS-1 ken ik natuurlijk ook veel spelers, zoals mijn tegenstander (en liefhebber van de vele verslagen op de Caïssa-website) Tex de Wit. Desondanks was vandaag Engels de voertaal bij VAS, want vandaag deed een hele zooi buitenlanders mee. En ik weet niet of het bewust was of een goede vorm van steenkolen-Engels, maar blijkbaar kennen de Nederlands-sprekende VAS’ers het verschil tussen vijand en tegenstander niet. Want toen ik voor de wedstrijd even een vriendschappelijk praatje maakte met VAS’er FM Ramon Koster over zijn mogelijk aanstaande IM-norm, kwam zijn Canadese teamlid FM Marc Ghannoum een handje schudden ter begroeting. Ik kreeg ook een hand, waarschijnlijk omdat ik hem vorig jaar in het kroegloperstoernooi op fraaie wijze had verslagen. Maar Ramon zei verschrikt (alsof Ghannoum zijn medespelers niet zou kennen): “No, he is the enemy!” Maar de vertaling van ‘enemy’ is vijand. En volgens mij zijn er in de schaakwereld geen vijanden. Er zijn wel tegenstanders, opponenten, rivalen en aartsrivalen. Die heb je nodig voor een florerende schaakwereld. Maar vijanden zijn er niet. Zelfs Karpov ging op bezoek bij zijn aartsrivaal Kasparov toen deze in een Russische gevangenis zat. Ik heb het maar zo gelaten en denk dat het een geval van steenkolen-Engels was, want die Ramon is natuurlijk een aardige gast. In elk geval speelde Ramon, op zijn verzoek en zoals van tevoren afgesproken, tegen onze IM Yochanan Afek. Vanwege zijn mogelijke IM-norm moest hij tegen een titelhouder schaken. Als rivalen werken we daar natuurlijk graag aan mee, vijanden zouden dat niet gedaan hebben.

Karpov en Kasparov: aartsrivalen, maar geen vijanden.

Afijn, het VAS was vandaag extreem sterk opgekomen en absoluut van Meesterklasse-niveau. In onze poule hadden ze vandaag verreweg de hoogste gemiddelde rating opgesteld. Zelfs meer dan de kampioen in onze poule HWP Haarlem, waar Loek van Wely meedoet. En ook meer dan menig Meesterklasse-team. Desondanks kunnen ze volgende maand degraderen naar de tweede klasse. Maar goed, vandaag zat de Canadese grootmeester Pascal Charbonneau (ELO 2508) aan het eerste bord en IM Toni Lazov (ELO 2410) aan het tweede. Die deden in de achtste ronde voor het eerst mee dit seizoen. Onze spelers Maksymilian Markuszewski en Zhengke Zhou konden daar niet tegen op. Maar Maks zorgde bijna voor een stunt van jewelste, want vanuit de opening en in het middenspel speelde hij de Canadese grootmeester helemaal weg (+6.00). Maks wist niet dat hij tegen een IGM speelde, en dacht met een zwakke invaller van doen te hebben. Maar uiteindelijk ging het bij Maks toch nog mis en moest hij zijn koning omleggen.

Over de andere wedstrijden valt helaas ook weinig positiefs te melden. Of het moeten de ontsnappingen van Yochanan Afek (tegen Ramon Koster) en Arno Bezemer (tegen Hilke van den Berg) zijn. Yochanan ontsnapte vanuit verloren stelling naar remise door pat vanwege een dolle toren. Dat is altijd amusant om te zien. En Arno ontsnapte vanuit verloren stelling met twee pionnen minder in een ongelijk lopereindspel. En met de remises van Robert Kikkert en Hans Ree was de koek voor Caïssa op.

Afijn, wij gaan de volgende ronde op 10 mei lekker achteroverleunend in onze mooie Huize Lydia-nisjes schaken tegen Paul Keres. Als we winnen, eindigen we keurig in de subtop en anders in de middenmoot. Ondertussen gaan we met interesse kijken wie (naast De Waagtoren) uit 1A gaat degraderen: VAS of Assen (waar ‘onze’ Paul Hummel speelt). Die spelen tegen elkaar en één van de twee degradeert.

Dan nog de onderlinge uitslagen

En de tussenstand na 8 rondes.

Eerder op de middag hadden er zich al enkele ongelukjes en verrassingen voorgedaan. We hadden stukken weggegeven, fraaie aanvallen tot winst gevoerd, kansloos verloren en ultra-saaie stellingen remise gehouden. En dat allemaal tegen enorm sterke spelers. Maar alles viel in het niet bij het spektakel dat zich in de allerlaatste minuten in de speelzaal afspeelde. Wij staan 5-4 achter en het allerlaatste bord in de hele zaal stond nog altijd in vuur en vlam. Een heksenketel zonder weerga. Onze Chopin spelende Maksymilian Markuszewski achter de witte stukken en de sterke Christopher Brookes achter de zwarte.

Een hele haag van toeschouwers probeerde een glimp op te vangen van het schouwspel dat zich ontspon. Een beetje zoals bij Spasski – Tal in het Sovjetkampioenschap van 1958:

Maks had zijn partij direct na afloop van de wedstrijd naar mij toegestuurd, en dus staat hij hieronder. Het commentaar heb ik erbij gezet.

  Markuszewski, M. (2188) -   Brookes, C. (2255), 2025.03.08

Dat Caïssa-1 er een gelijkspel uitsleepte, was sowieso al een wonder. Want we stonden zelfs met 5-3 achter. Want toen was ook Zhengke Zhou nog bezig om zijn gewonnen stelling in winst om te zetten. Dat deed hij op fraaie wijze tegen de sterke Tim Mazajchik. Dat hij een gewonnen stelling bereikte was überhaupt al wonderlijk. Want halverwege de partij stond hij totaal verloren. Maar dat is een kracht van Zhengke, om verloren stellingen om te zetten in winst (het omgekeerde overkomt hem helaas ook).

  Zhou, Z. (2158) -   Mazajchik, T. (2161), 2025.??.??

Goed, van de andere partijen heb ik weinig meegekregen. Wel weet ik dat Michaël Wunnink, onze topscorer, weer op fraaie wijze heeft gewonnen. Dus hou dit verslag in de gaten, want er kunnen nog meer partijen toegevoegd gaan worden!

En bij de tegenstanders speelde oud-Nederlands Kampioen Loek van Wely een uitstekende partij tegen onze kopman Bonno Pel. Bonno is nog steeds in de race voor een IM resultaat en moest daarvoor hoge ratinghouders krijgen. Dat laatste is met dank aan de medewerking van HWP gelukt.

  Van Wely, L. (2610) -   Pel, B. (2262), 2025.03.08

Al met al was Caïssa deze keer de underdog in de wedstrijd tegen HWP. In het verleden is dat wel eens anders geweest, maar toen hadden wij nog mensen als Dimitri Reinderman en Paul van der Sterren in de gelederen. En zij geen Loek van Wely. De 5-5 tegen de koploper is dit seizoen dus een prima resultaat. We staan nu tweede in 1A, met drie punten achterstand op HWP. We kunnen dus nog steeds kampioen worden, maar daar hopen we niet op. Niet iedereen heeft de trauma’s van de Meesterklasse-jaren van Caïssa-1 al verwerkt (-2 matchpunten na 15 rondes). Maar goed, in 1A doen we dus lekker mee.

Tot slot nog even de individuele resultaten deze wedstrijd:

En de tussenstand in 1A

We spelen op zaterdag 5 april een uitwedstrijd tegen VAS. Dat is dus een heuse stadsderby! Komt dat zien. Plaats van handeling is het Cygnusgymnasium aan de Vrolikstraat (naast metrohalte Wibautstraat).