Vooraf werd nog even overwogen om ons team te versterken voor dit belangrijke degradatieduel, maar Angelo verwoordde het mooi in de mail: “Tja, misschien blijken we het wel nodig te hebben om te kunnen winnen, maar de vraag is eerder: wat willen we? We hebben het hele jaar door met een vrij steady bemanning gevaren, dus als ik al het zeemansgraf inga, dan wel graag naast jullie, mijn vertrouwde zwoegers. En als we het redden, dan proost ik liever met jullie dronkaards dan met huursoldaten. In alle gevallen: alle hens aan dek zaterdag!”. Dus geen huursoldaten.

Utrecht 3 dacht daar blijkbaar anders over, gezien de huursoldaten Van Oosten (2136), Schwartz (2246) en Nooijen (2052) in plaats van hun normale bemanning Semeijn (1991), Schilt (1937) en Kerkhof (1859). Dit betekende een duidelijk ratingoverwicht: wij 1973, zij 2040.

Het eerste incidentje in deze erop- of- eronder-wedstrijd deed zich al na vijf minuten voor. Aan bord 8 kreeg Theo Kroon op de 4e zet remise aangeboden. Zijn tegenstander – een uitermate vrolijke gast trouwens – had er misschien geen zin in of wilde Theo provoceren. Theo ging er wijselijk niet op in.

Een kwartier of wat later ging er tot mijn grote schrik een mobiele telefoon af. Even later gebeurde dat weer, tot ondergetekende maar besloot de telefoon uit de jaszak te pakken en ermee naar de bar te lopen. Daar wist iemand precies hoe die telefoon (een voor mij onbekend apparaat) uit moest.
Reden voor Utrecht om een punt op te eisen. Dat was ’n beetje lastig want de telefoon bleek van de eigenaar van Batavia te zijn, dezelfde man die toevallig wist hoe de telefoon uit moest..

Utrecht wilde toch wel heel zeker weten dat die telefoon van de eigenaar was, anders moest er een 0 worden opgetekend. De toon was gezet, maar daar bleef het wel bij in dit angstzweet- veroorzakend treffen tussen de twee degradatie kandidaten.

Na twee uur spelen druppelden er enkele spelers van hogere teams binnen. Zij zagen het rooskleurig in voor ons. Waarschijnlijk hadden ze daar gelijk in. Maar de echte contouren van de strijd werden pas twee uur later, rond de eerste tijdcontrole, duidelijk.

Ik had inmiddels een wat oppervlakkige remise gespeeld en was als eerste klaar. Mijn tegenstander bood het twee keer aan. Na de tweede keer beruste ik in de strijd.

Ondertussen stond onze captain Geert Veldhuis enorm gewonnen. Datzelfde gold voor Theo Kroon. Allebei de Utrechtenaren begrepen niets van de opening die ze speelden en werden hardhandig opgeknoopt. Toen was het zomaar 2 ½ – ½ voor Caissa.

Anderhalf punt uit 5 partijen, dat moest kunnen. Dennis Breuker stond een pion achter maar zeker niet verloren, volgens de kenners.
Angelo Spiler stond aanvankelijk beter, deed een onnauwkeurig zet, maar de kenners vonden het minimaal remise. Cees Visser stond materiaal achter, maar kon nog flink tegenspartelen. Maar hij zou verliezen, zeiden de kenners. En wat vonden de kenners dan van de stellingen van Bottema en Ephraim?

Nou zeiden de kenners…maar voor ze verder konden praten haalde de werkelijkheid de beschouwingen in.

Tegenvaller. Martin Bottema die lang beter had gestaan, moest het punt inleveren. Tegelijkertijd was er ook een meevaller. Olaf Ephraim aan bord 7 stond al een tijdje minder, maar hij lette beter op dan z’n tegenstander en stond na een mooie combinatie zomaar een paard tegen een pion voor. We namen er nog maar een zenuwbedwingend biertje op.

Een uur later en een Grimbergen verder.

Het is zes uur. Nog een uur te gaan. Dit zou het uur van de waarheid worden. Voorspelling van de kenners: Olaf haalt het punt op z’n sloffen binnen (hij had zelf al gewaarschuwd dat dit helemaal niet zo eenvoudig was), Cees verliest sowieso en zowel Angelo als Dennis zouden remiseren. 4 ½- 3 ½ voor de onzen en dan mocht één van beiden nog verliezen ook. Want ja hoor 4-4 dat zou vast wel genoeg zijn, volgens een kenner.

We namen er nog maar een rustgevend glas La Chouffe op.

Half zeven. Een van de kenners komt uit de zaal richting bar. Teleurgestelde blik in de ogen. “Olaf gaat het niet winnen, dus moeten we twee remises halen uit drie partijen. Dat moet lukken. Want Dennis staat wel een pion achter maar niet verloren. En Angelo gaat zeker remise maken.”

Inderdaad, Olaf moest met remise genoegen nemen. Angelo koos, met nog een minuut op de klok, voor eeuwig schaak. Dennis had wel erg weinig tijd over om remise te maken. Hopen op een wondertje, want Cees Visser die zou vast en zeker verliezen. Daar waren de kenners en inmiddels ook de teamleden van overtuigd.

Maar wat doet de tegenstander van Visser nu? Die herhaalt de zetten! Cees had zich inmiddels zo hardnekkig en veerkrachtig verdedigd dat z’n tegenstander eieren voor z’n geld koos. Terecht zo bleek later. Dennis verloor na 6 uur knokken z’n partij. Tijdnood heeft hem uiteindelijk geveld.

Daarmee was het 4-4 en kozen we Vechter Visser unaniem tot man of the match en ook maar meteen tot man of the competition. Want inderdaad de Waagtoren had gedaan wat ze moesten doen: verliezen.

We namen er nog maar een slokje wijn op. En een bordje oesters. En een stukje gegrilde zonnevis. En een huisgemaakte crème brulee. En nog maar een slokje wijn.

Het bleef tot zondagavond 23.00 onrustig in de stad.

    Caissa 5         1973 Utrecht 3          2040 4 - 4 1. Dennis Breuker   2064 Arend van Oosten   2136 0 - 1 2. Martin Bottema   2049 Robert Beekman     2207 0 - 1 3. Angelo Spiler    2032 Arie Schwartz      2246 ½ - ½ 4. Geert Veldhuis   1934 Maarten Post       1916 1 - 0 5. Cees Visser      1949 Harm Theo Wagenaar 1931 ½ - ½ 6. Kees Sterrenburg 1958 Hemmo Mulder       2023 ½ - ½ 7. Olaf Ephraim     1943 Jos Nooijen        2052 ½ - ½ 8. Theo Kroon       1853 Olivier Huizer     1813 1 - 0  

    Klasse 3D               Rav Mp Bp  1  2  3  4  5  6  7  8  9 10 1. Oud Zuylen             2014 15 41  XX 3  6  4½ 4½ 4½ 4  4½ 5½ 4½ 2. Santpoort              2102 13 42  5  XX 2½ 4  6  1½ 5  7½ 4½ 6 3. VAS 2                  2004 13 39  2  5½ XX 4  3½ 5  4½ 4½ 5  5 4. HWP Zaanstad           2008 11 38  3½ 4  4  XX 4½ 4  5  4½ 2½ 6 5. Zukertort Amstelveen 2 1988 11 37½ 3½ 2  4½ 3½ XX 4½ 5  4  5  5½ 6. BSG 2                  2016 10 41  3½ 6½ 3  4  3½ XX 5  4  5  6½ 7. Kennemer Combinatie 3  1934  6 33½ 4  3  3½ 3  3  3  XX 5  5  4 8. Caissa 5               1977  5 30½ 3½ ½  3½ 3½ 4  4  3  XX 4  4½ 9. Utrecht 3              1965  3 31  2½ 3½ 3  5½ 3  3  3  4  XX 3½ 10. De Waagtoren 2        1905  3 26½ 3½ 2  3  2  2½ 1½ 4  3½ 4½ XX 

Klik voor de eindstand, individuele scores, etc.

Onze tegenstander was BSG2, een team met veel sterke spelers en ook zon 50 punten hoger. Voor hen viel er niet veel winst meer te behalen en ze kwamen volgens mij ook niet in de sterkste formatie voor de dag. Ik weet niet precies het scoreverloop meer, aangezien ik te druk was met mijn eigen partij.

Martin speelde op bord 1 een solide remise en hij was snel klaar. Dennis had lang een iets betere stelling, maar gaf plots een stuk cadeau waarna het uit was, flink balen! Angelo op 3 kwam niet lekker uit de opening met tegengestelde Rochades maar de tegenstander was net sneller met een koningsaanval. Angelo wist dit nog lang te keepen, maar het mocht niet baten.

Op bord 6 speelde Cees ook een gedegen remise. Hij kreeg thuis spijt het einde van de partij te missen wat hem nog nimmer gebeurd en kwam met toestemming van het thuisfront terug om het team aan te moedigen. Kees Sterrenburg triomfeerde na een mindere reeks in de competitie. Hij dacht even in te kunnen pakken na een koningsaanval, die echter te opportunistisch bleek. Zijn tegenstander had niet de hulptroepen paraat om de aanval sluitend te maken en Kees drukte hem daarna netjes van het bord af.

Ik speelde tegen Bert Kieboom die een variant van het Caro-Kann speelde wat mij relatief veel bedenktijd kostte en een drietal zetten met hetzelfde stuk in de eerste 6 zetten. Het bleken gelukkig terechte zetten en ik kon de partij naar mijn hand zetten.

Alle ogen nu op Olaf gericht die in een lastig eindspel zat met een toren en 2 pionnen tegen toren en pion. Olaf manoeuvreerde de stelling langzaam naar winst, erg knap omdat het er lang als remise uitzag.

Aldus toch nog gelijk: 4-4 en het oh zo belangrijke matchpunt waardoor we voor volgende wedstrijd tegen degradant Utrecht waarschijnlijk aan remise al voldoende hebben.